Ολοκλήρωση 1ης θεραπείας

Μετά από δεκαπέντε μέρες, μετά και τη δεύτερη εφαρμογή του ApiGuard, ήρθε η ώρα να δούμε τι έχει γίνει τελικά. Έτσι το Σάββατο ξεκίνησε ο έλεγχος από το Νο 4, όπου είναι και το μεγάλο μου άγχος, κυρίως λόγω του συρρικνωμένου πληθυσμού του. Εξωτερικά υπήρχε ελάχιστη κίνηση στην είσοδο, κάτι που με προβλημάτισε. Ανοίγοντας όμως το καπάκι, μια ευχάριστη εικόνα αποκαλύφθηκε. Υπήρχε αρκετός πληθυσμός που κάλυπτε σχεδόν όλα τα πλαίσια. Τραβώντας ένα-δύο από τα πρώτα πλαίσια με μέλι, στο επόμενο φάνηκε αρκετός, γεμάτος, ομοιόμορφος γόνος. Μια γρήγορη εξέταση πάνω στις μέλισσες για βαρρόα, δεν έδειξε κάτι. Ούτε και μέλισσες με κομμένα φτερά. Ξανά κλείσιμο για να το αφήσουμε να δουλέψει ήσυχο. Το μελισσάκι έχει ανακάμψει.

Συνέχεια με το Νο5. Εξωτερικά φαίνεται πολύ ορεξάτο αφού εκτός από τις αρκετές πτήσεις, είναι τόσο προκομμένες που προπόλισαν ακόμη και το μικρό κενό ανάμεσα στην είσοδο και στη σανίδα προσγείωσης.


Δεν έμειναν όμως μόνο εκεί . Σχεδόν έκλεισαν με πρόπολη και τα μπροστινά φινιστρίνια στο καπάκι.


Εσωτερικά τώρα, η εικόνα πολύ καλή. Γόνος αρκετός, μέλια και γύρες στα λίγα πλαίσια που ανέβασα αλλά και εντοπισμός μιας μέλισσας με βαρρόα πάνω της. Όμως φάνηκε ότι στο σύντομο διάστημα το μελίσσι ενοχλήθηκε αρκετά και έτσι, αφού αφαιρέθηκαν 2-3 μικρές γλώσσες που είχαν χτίσει στο κενό διάστημα, το καπάκι έκλεισε και πάλι. Αν μη τι άλλο έδειξε ότι ξαναβρήκαν αρκετή διάθεση για δουλειά.

Στην επόμενη, στη Νο3, τα πράγματα ακόμη πιο έντονα. Σε διάστημα μόλις 2 εβδομάδων ξαναβρήκαν τη διάθεση να δουλέψουν με όρεξη λες και είναι άνοιξη.


Με βαριά καρδιά, αφαιρέθηκαν τα «αυθαίρετα» χτίσματα για να επιτρέψουν την συνέχιση της επιθεώρησης. Και εδώ, αρκετός, δραστήριος και ευέξαπτος πληθυσμός με αρκετό γόνο, γύρη και μέλια.

Αλλά και στην Νο2, μία από τα ίδια. Εδώ, στην επιπλέον κατασκευή, υπήρχε ένα τμήμα με γόνο, που με την μετακίνηση αποκόπηκε και έτσι αφαιρέθηκαν και τα υπόλοιπα τμήματα.


Η επίθεση βέβαια ανελέητη και μετά τις δυο γρήγορες σε πόδι και ώμο, επειγόντως κλείσιμο το καπάκι .

Όμως η έκπληξη ήταν στην Νο1 όπου τα δαιδαλώδη τμήματα κηρήθρας που χτίστηκαν, κάλυπταν σχεδόν όλο το κενό από την εξωτερική πλευρά του τελευταίου πλαισίου και όλο το διάστημα 3 πλαισίων μέχρι την απέναντι πλευρά της κυψέλης. (Δυστυχώς δεν υπάρχει φωτο). Πώς να το χαλάσεις αυτό το πράμα? Μετακινήθηκε ελάχιστα ώστε να δώσει χώρο σε ένα νέο άχτιστο πλαίσιο να χωρέσει και να τους δώσει χώρο να ξεδιπλώσουν το ταλέντο τους.

Σαν αρχάριος λοιπόν θα πρέπει να αξιολογήσω την πρώτη μου απόπειρα θεραπείας για το βαρρόα και την πρώτη ολοκληρωμένη χρήση του ApiGuard.
Βασικός παράγοντας ήταν η θερμοκρασία η οποία όλες αυτές τις μέρες ήταν μέσα στα ενδεικνυόμενα. Η συσκευασίες πάντως δεν είχαν αδειάσει εντελώς και έτσι παρέμειναν μέσα για ακόμη μια εβδομάδα. Με την παρατήρηση στα σώματα των μελισσών βρέθηκαν βαρρόα πάνω τους. Δεν ήταν βέβαια κάτι που φαινόταν αμέσως ή εύκολα, αλλά μετά από ολιγόλεπτη παρατήρηση, βρέθηκε μία τουλάχιστον σε κάθε κυψέλη. Τι μπορεί να σημαίνει αυτό? Στο γόνο που κόπηκε από τη Νο 2, έγινε δειγματοληπτικός έλεγχος. Πρώτα ανοίχτηκαν 10 συνεχόμενα κελιά, έπειτα 10 κελιά σε σχηματισμό ενός μικρού δίσκου και τέλος 10 διάσπαρτα, τυχαία, κελιά γόνου. Και στις τρεις περιπτώσεις, τα κελιά που περιείχαν βαρρόα ήταν 3 με 4 στα 10. Και αυτό τώρα, τι σημαίνει? Πάντως και τα κρούσματα με μέλισσες με κομμένα φτερά έχουν μειωθεί σημαντικά. Αυτή τη φορά υπήρχαν αρκετοί κηφήνες που είχαν εξοστρακιστεί από τις κυψέλες.
Και η αφαίρεση αυτών των τμημάτων κηρήθρας είναι σωστή ή όχι? Αντίστοιχα, η προσθήκη άχτιστων πλαισίων είναι κάτι που ενδείκνυται ή αντενδείκνυται αυτή την εποχή?

Πάντως η διάθεση των μελισσιών έχει αλλάξει εντελώς. Δεν ξέρω αν οφείλεται στη θυμόλη, στην ελάττωση των βαρρόα ή σε άλλους παράγοντες. Έχουν γίνει πιο δραστήρια, πιο κινητικά, χωρίς τη νωθρότητα που είχαν μετά τον τρύγο και πριν την έναρξη της θεραπείας. Έχουν γίνει όμως ευέξαπτα και επιθετικά, χαρακτηριστικά που δεν είχαν δείξει το προηγούμενο διάστημα, ούτε καν στον τρύγο. Η αύξηση του γόνου και του πληθυσμού είναι και αυτό κάτι που παρατηρείται επίσης καθώς και η αύξηση της παραγωγικότητας.
Δυστυχώς δεν είμαι σε θέση να κρίνω αν η θεραπεία απέδωσε ή όχι. Όμως εξετάζοντας τα μελισσάκια, ένιωσα μάλλον ευχαριστημένος από την «κλινική τους εικόνα» (που θα λέγαμε και με ιατρικούς όρους!).
Εκείνο που σχεδιάζω για την άμεση συνέχεια είναι η αλλαγή των πάτων με άλλους με σίτα που ετοιμάζω, ώστε να ξεκινήσω το δεύτερο στάδιο με την άχνη.
Αν συνεχίσει έτσι ο καιρός, δεν βλέπω να ξεγονιάζουν τα μελίσσια και θα πρέπει να λάβουμε τα μέτρα μας.