Αντίο

Έτυχε να με γεννήσεις
και ζωή να μου χαρίσεις
στον πιο δύσκολο καιρό
μάνα πού ζω

Το βαρκάκι που με φέρνει
εμπατάρησε και γέρνει
πες μου πού να κρατηθώ
πού να σταθώ

Ένα τέτοιο χαρακτήρα
μάνα μου από ποιον τον πήρα
σε ποιον έμοιασα να ξέρω
που υποφέρω

Όλα γύρω με πειράζουν
και γρουσούζη με φωνάζουν
με πληγώνει ότι δω
μάνα πού ζω

Το παιχνίδι τους στημένο
για τα γούστα τους φτιαγμένο
Βόλτα φέρνει και γυρίζει
και μας ορίζει

Παίρνω και αφήνω δρόμους
και με τους δικούς μου νόμους
Κι ένα ξεχασμένο αστέρι
που έχω ταίρι

Η ελπίδα μας χαμένη
και η μοίρα μας γραμμένη
στου διαβόλου το κιτάπι
να του βγει το μάτι!