Παρασκευή 28 Δεκεμβρίου 2007

Μελισσοκομική Βίβλος

Το πρώτο μου βιβλίο μελισσοκομίας! Μαζί του έκανα τα πρώτα μου μελισσοκομικά βήματα (έστω και θεωρητικά) γι' αυτό και από καιρό ήθελα να του αφιερώσω ένα μου post. Ακόμα και μετά από την ανάγνωση μερικών επιπλέον δημοφιλών τίτλων, το συγκεκριμένο παραμένει, κατά τη γνώμη μου, στην κορυφή.

Η ΜΕΛΙΣΣΟΚΟΜΙΑ ΧΩΡΙΣ ΔΑΣΚΑΛΟ


Πριν τον πρόλογο ακόμη, διαβάζουμε: «Τα Πρώτα Βήματα στη Μελισσοκομία πάνω σε Υγιείς Βάσεις» και «Οδηγίες Απλές και Σαφείς για τους Αρχάριους». Και αυτό ακριβώς είναι η συνέχεια. Με ύφος μοναδικό, καταφέρνει εκτός από το να εισάγει τις νέες έννοιες και γνώσεις, να μεταφέρει ταυτόχρονα και την ατμόσφαιρα κάνοντας τον αναγνώστη να νιώθει ότι βρίσκεται πλάι στον συγγραφέα, είτε στο εργαστήριο είτε στο μελισσοκομείο. Με γλώσσα απλή και κατανοητή, αφήνει εκτός περιττές-για την ώρα- λεπτομέρειες και μένει στην ουσία και στο πνεύμα της ορθής πρακτικής. Αν και στην ουσία βιβλίο του ’60 δεν περιέχει νεότερα ερευνητικά και εμπειρικά επιτεύγματα των χρόνων που ακολούθησαν, παραμένει αντί για παρωχημένο σύγγραμμα, μια πηγή έμπνευσης για τους αρχάριους μελισσοκόμους που τους δίνει το έναυσμα για να ξεκινήσουν την μελισσοκομική πρακτική τους πάνω σε σωστές βάσεις.


Η ΜΕΛΙΣΣΟΚΟΜΙΑ ΧΩΡΙΣ ΔΑΣΚΑΛΟ
Ν.Ι. ΝΙΚΟΛΑΪΔΗ

Έτος Έκδοσης...: 2000
Αριθμός σελίδων...: 137
Κωδικός ISBN...: 960-86669-0-2
Τιμή...: €13,00

Κεφάλαια
1. Η ΜΕΛΙΣΣΟΚΟΜΙΑ ΩΣ ΕΡΓΑΣΙΑ
2. ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΜΕΛΙΣΣΙ
3. ΣΥΝΤΟΜΗ ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ ΤΟΥ ΣΩΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΤΩΝ ΟΡΓΑΝΩΝ ΤΗΣ ΜΕΛΙΣΣΑΣ
4. ΠΩΣ ΕΡΓΑΖΕΤΑΙ ΤΟ ΣΜΗΝΟΣ ΚΑΤΑ ΤΙΣ ΔΙΑΦΟΡΕΣ ΕΠΟΧΕΣ ΤΟΥ ΕΤΟΥΣ
5. Η ΚΑΤΟΙΚΙΑ ΤΟΥ ΜΕΛΙΣΣΙΟΥ: Η ΚΥΨΕΛΗ
6. ΠΩΣ ΝΑ ΠΡΟΜΗΘΕΥΕΤΑΙ Ο ΜΕΛΙΣΣΟΚΟΜΟΣ ΜΕΛΙΣΣΙΑ ΓΙΑ ΤΙΣ ΚΥΨΕΛΕΣ ΤΟΥ
7. ΜΕΛΙΣΣΟΚΟΜΙΚΑ ΕΡΓΑΛΕΙΑ ΚΑΙ ΥΛΙΚΑ. Η ΧΡΗΣΗ ΤΟΥΣ
8. ΜΕΛΙΣΣΟΚΟΜΙΚΑ ΦΥΤΑ
9. ΠΩΣ ΓΙΝΕΤΑΙ Η ΕΠΙΘΕΩΡΗΣΗ ΤΗΣ ΚΥΨΕΛΗΣ ΚΑΙ ΠΟΙΟΣ Ο ΣΚΟΠΟΣ ΤΗΣ ΕΠΙΘΕΩΡΗΣΗΣ
10. ΑΣΘΕΝΕΙΕΣ ΤΩΝ ΜΕΛΙΣΣΩΝ
11. ΕΧΘΡΟΙ ΤΩΝ ΜΕΛΙΣΣΩΝ
12. ΕΡΓΑΣΙΕΣ ΤΟΥ ΜΕΛΙΣΣΟΚΟΜΟΥ ΚΑΤΑ ΤΙΣ ΔΙΑΦΟΡΕΣ ΕΠΟΧΕΣ

Τετάρτη 26 Δεκεμβρίου 2007

Παράσιτο Βαρρόα

Με αφορμή το post του BeeHappy με το ίδιο θέμα (Παράσιτο Βαρρόα) και την ανάρτηση του πρώτου μέρους του άρθρου στο American Bee Journal, είπα να κάνω μια προσπάθεια να το μεταγλωττίσω.
Να ζητήσω συγνώμη προκαταβολικά για τυχόν λάθη & αποτυχημένες αποδόσεις. Γι’ αυτό, εκτός από το αρχείο στα ελληνικά, αναρτώ μαζί και το αγγλικό. Οι εικόνες έχουν υποστεί μια ελαφρά αλλοίωση, γι’ αυτό προτιμήστε του αγγλικού αρχείου.

ΥΓ: Το κείμενο μου είναι σε Word και αν κάποιος το χρειάζεται μπορεί να μου στείλει email για να του το στείλω.

Τρίτη 25 Δεκεμβρίου 2007

Καλά Χριστούγεννα

Καλά Χριστούγεννα


Εύχομαι σε όλους Καλά Χριστούγεννα και Χρόνια Πολλά με Υγεία & Ευτυχία!

Δευτέρα 3 Δεκεμβρίου 2007

Λαδομέλισσο (Η προστασία)

Μετά την πρώτη επαφή με το «Λαδομέλισσο», ήρθε η ώρα των πράξεων. Από αυτά που έχω διαβάσει μέχρι τώρα σε ανάλογες περιπτώσεις, γίνεται πλήρης μεταφορά σε κυψέλη (μελισσοσμήνος, κηρήθρες, κτλ).
Σε αυτή την περίπτωση όμως είναι εξαιρετικά δύσκολο να αφαιρεθούν οι κηρήθρες, έστω και τμηματικά. Απ’ την άλλη, η εποχή δεν βοηθάει για τέτοιου είδους ενέργειες. Οπότε και αποφασίσαμε την προστασία του προς το παρόν και όσο αυτό είναι δυνατόν. Η μορφολογία του κορμού, έτσι και αλλιώς είναι αρκετά αντίξοη για τη ζωή των μελισσών.
Με ένα κομμάτι νάιλον, τυλίξαμε τον κορμό και το δέσαμε σταθερά, αφήνοντας μια μικρή είσοδο ώστε να περιορίσουμε το τεράστιο άνοιγμα της κουφάλας.



Στη συνέχεια, με ταινία τυλίξαμε το πάνω μέρος ώστε τα νερά (τουλάχιστον το μεγαλύτερο μέρος) να κυλούν πάνω στο νάιλον και όχι μέσα απ’ αυτό.



Στο κάτω μέρος το γυρίσαμε προς τα πάνω (σαν ρεβέρ) ώστε τα νερά να οδηγούνται προς τα πλάγια.



Τέλος προσθέσαμε μπροστά στην είσοδο ένα κεραμίδι (κάτι σαν σανίδα προσγείωσης) και βάλαμε λίγο μέλι ώστε να τροφοδοτήσουμε, κατά κάποιο τρόπο, το μελίσσι.



Οι παραπάνω ενέργειες, φάνηκε να «παραξενεύουν» στην αρχή τις μέλισσες που πετούσαν νευρικά, έκαναν κύκλους και είχαν μια δυσκολία να ξαναμπούν στην κυψέλη. Στη συνέχεια όμως, προσαρμόστηκαν και συνέχισαν κανονικά τις πτήσεις τους. Ακόμα περισσότερο δε, με την παρουσία του μελιού, ενίσχυσαν την δραστηριότητα τους και περισσότερες μέλισσες έβγαιναν & ξανάμπαιναν στην κυψέλη κουβαλώντας το απρόσμενο δώρο.
Δεν γνωρίζω τι περισσότερο θα μπορούσαμε να κάνουμε να το βοηθήσουμε. Ελπίζω να τα καταφέρει και να «βγάλει» τον χειμώνα. Επιφορτίσαμε και τον θείο με την τροφοδοσία του (να βάζει λίγο μέλι τις ζεστές μέρες του χειμώνα) και ελπίζουμε να τα καταφέρει.

Εν τω μεταξύ, με την απειρία στο χειρισμό παρόμοιων περιπτώσεων, είμαστε σε αναζήτηση τρόπου για την ασφαλή μεταφορά του σε κυψέλη.

Τρίτη 27 Νοεμβρίου 2007

Εξοπλισμός

Από τις αρχές του προηγούμενου μήνα, άρχισα σιγά-σιγά να προμηθεύομαι κάποιο βασικό μελισσοκομικό εξοπλισμό. Ξεκίνησα με τη μελισσοκομική μάσκα μιας και ήδη είχαν αρχίσει στο ΙΓΕ οι επισκέψεις στο μελισσοκομείο. Από τις επιλογές που είχα ήταν η πιο πρακτική, άνετη & βολική. Με ελεύθερη περιμετρική όραση και σταθερή αφού κατεβαίνει χαμηλά στο στέρνο και με λάστιχο κρατάει κάτω από τις μασχάλες. Τουλάχιστον στις 3-4 φορές που την χρησιμοποίησα, δεν μετάνιωσα για αυτή την επιλογή.

Εξοπλισμός

Ακολούθησε η αγορά του ξέστρου. Κλασσικό στο σχήμα, αρκετά μακρύ (αν και πιστεύω ότι θα ήθελε άλλα 10 με 15 mm!) και αρκετά ελαφρύ (τουλάχιστον σε σχέση με αυτό της σχολής).
Ακόμα, μια λαβή για το πιάσιμο των πλαισίων και έναν «κατσαρωτή» σύρματος.
Για καπνιστήρι, αν και υπήρχε μια σχετική ποικιλία, δεν βρήκα κάτι που να μου κινήσει το ενδιαφέρον. Γι’ αυτό μάλλον θα ακολουθήσει μια σχετική έρευνα αγοράς. Το θέμα είναι ότι τα καταστήματα με είδη μελισσοκομίας που γνωρίζω στην Αθήνα, είναι κάνα-δυό. (και αυτά με αναφορές από τα περιοδικά. Τα περισσότερα είναι επαρχία).
Το σημαντικότερο πάντως, πιστεύω, είναι η προμήθεια των κυψελών/πλαισίων που θα πρέπει να τηρούν κάποιες προδιαγραφές. Με σωστή και γερή κατασκευή, από καλό ξύλο και με τις σωστές διαστάσεις. Και σε αυτή την περίπτωση μάλλον η προμήθεια από την επαρχία είναι μονόδρομος.
Για το συγκεκριμένο είδος, έχω σχηματίσει την γνώμη ότι, καλό θα είναι οι κυψέλες και τα τμήματά τους να είναι όλα του ίδιου εργοστασίου ώστε να μην δημιουργείται πρόβλημα όταν γίνονται συνθέσεις (διπλά πατώματα, κινητές βάσεις, καπάκια, κτλ).

Η έρευνα αγοράς συνεχίζεται…

ΥΓ: Αν κάποιος φίλος μελισσοκόμος έχει να προτείνει κάποιο κατάστημα για την προμήθεια εξοπλισμού/κυψελών, είναι ευπρόσδεκτος. Και επειδή σαν ανάρτηση σχολίου μπορεί να θεωρηθεί διαφήμιση, μπορεί αν θέλει να το στείλει στο email μου.

Δευτέρα 26 Νοεμβρίου 2007

Λαδομέλισσο (Η πρώτη επαφή)

Σάββατο πρωί-πρωί και ήμαστε στο χωριό για την καθιερωμένη «ελαιοσυγκομιδή». Κουβέντα στην κουβέντα, ανοίξαμε και το κεφάλαιο Μελισσοκομία. Και τότε ο θείος (μόνιμος κάτοικος του χωριού) ρίχνει τη βόμβα: “Δεν πάτε να πιάστε ένα μελίσσι πού έχει μπει στην κουφάλα μια ελιάς και δεν μ’ αφήνει να την μαζέψω;”
…σιγή(!!!) και κρυφά χαμόγελα...
Είχε ήδη φτάσει απόγευμα, οπότε και αποφασίσαμε να μην της ενοχλήσουμε αφού μετά από μέρες με άστατο καιρό θα είχαν μια έντονη δραστηριότητα δράττοντας την ευκαιρία της προσωρινής καλοκαιρίας. Μείναμε με τις λίγες περιγραφές του θείου και φτιάχναμε σενάρια για τον τρόπο που θα το απομακρύναμε από μέσα από την ελιά.
Την επομένη, πήγαμε για αυτοψία. Μαζί και το κινητό, με την ιδιότητα της φωτογραφικής μηχανής. Με της οδηγίες του θείου, βρήκαμε την ελιά, όχι όμως και το μελίσσι. Τουλάχιστον όχι αμέσως, αφού μετά από έναν πιο προσεκτικό έλεγχο βρέθηκε πολύ χαμηλά στη σχισμή του κορμού της ελιάς.

      


Αρκετά δυσδιάκριτο αφού εκτός από την περίεργη θέση του, η πρωινή δροσιά δεν άφηνε και το περιθώριο οποιασδήποτε δραστηριότητας από της μέλισσες ώστε να προδώσει τη θέση του. Όμως, περνώντας η ώρα, άρχιζε και η δραστηριότητα και δειλά-δειλά έβγαινε μία-μία μέλισσα και πετούσε έξω.

      


Δε σας κρύβω ότι όσο παρατηρούσα το μελίσσι και τη «φωλιά» του, άλλαζαν και οι αρχικές μου σκέψεις και συναισθήματα. Και ενώ στα σχέδια μας υπολογίζαμε να το βγάλουμε σε μια κυψέλη, τώρα ανησυχώ έντονα για την επιβίωσή του. Η θέση που έχει επιλέξει για διαμονή, θεωρώ ότι, θα το φέρει σε πολύ δύσκολη θέση το χειμώνα. Ο κορμός της ελιάς έχει μια κλίση που μαζί με το άνοιγμα της σχισμής σχηματίζει κάτι σαν λούκι που θα οδηγεί όλα τα νερά της βροχής μέσα στη φωλιά. Ήδη έχουν πέσει μέσα κάποια φύλλα & χορταράκια, και τα οποία οι μέλισσες έχουν γεμίσει με πρόπολη. Έπειτα, ο διαθέσιμος χώρος είναι ελάχιστος και ο πληθυσμός φάνηκε να είναι και αυτός περιορισμένος. Τα ορατά κομμάτια κερήθρας είναι 4 με διαστάσεις περίπου 20 x 15 cm (max).
Αλλαγή πλάνων… Πρώτη προτεραιότητα πλέον, η διασφάλιση του μελισσοσμήνους.

   


(ΥΓ: Δυστυχώς η ποιότητα των φωτογραφιών είναι πολύ χαμηλή και δεν φαίνονται οι λεπτομέρειες από το εσωτερικό της μελισσοφωλιάς, παρά μόνο αμυδρά κάποια τμήματα της κερήθρας)

Δευτέρα 19 Νοεμβρίου 2007

Περιοδικός τύπος

Είχα ακούσει/διαβάσει για τα δύο περιοδικά που κυκλοφορούν για το χώρο της μελισσοκομίας, το «Μελισσοκομικό Βήμα» & την «Μελισσοκομική Επιθεώρηση».
Έτσι, στα μέσα του προηγούμενου μήνα ξεκίνησα τη διαδικασία εγγραφής σαν συνδρομητής.
Το «Μελισσοκομικό Βήμα», με έδρα τη Λάρισα, εκδίδεται από την Ο.Μ.Σ.Ε. (Ομοσπονδία Μελισσοκομικών Συλλόγων Ελλάδος), είναι διμηνιαίο και έχει ετήσια συνδρομή €15. Η διαδικασία εγγραφής γίνεται μέσω του site (www.omse.gr) ή μέσω τηλεφώνου (2410533366 & 2410549724) είτε, τέλος, μέσω email (omse@otenet.gr) με τα στοιχεία παραλήπτη (όνομα, διεύθυνση & τηλέφωνο). Ακολουθεί μια αποστολή του τελευταίου τεύχους η οποία περιέχει μια ταχυδρομική επιταγή. Εναλλακτικά υπάρχει και η δυνατότητα κατάθεσης του ποσού της συνδρομής σε λογαριασμούς της Εθνικής ή Αγροτικής.
Η «Μελισσοκομική Επιθεώρηση», με έδρα τη Θεσσαλονίκη, είναι και αυτή διμηνιαίο περιοδικό και έχει ετήσια συνδρομή €25. Έχει και αυτό μια παρόμοια διαδικασία εγγραφής τηλεφωνικά (2392091575) και email (melpress@otenet.gr) όπως και ολοκλήρωσης της διαδικασίας για την πληρωμή της συνδρομής.
Ακολουθώντας τη διαδικασία του email και για τα δύο, μετά από 4-5 εργάσιμες ήρθαν στα χέρια μου τα δύο περιοδικά:

   

Με ταχυδρομικές επιταγές, ολοκληρώθηκε η διαδικασία και πλέον είμαι συνδρομητής και στα δύο!

Παρασκευή 16 Νοεμβρίου 2007

Ζητείται ήθος!

Είναι βεβαίως άσχετο το χθεσινό ατυχές συμβάν αλλά το αναφέρω εδώ μόνο και μόνο επειδή έλαβε χώρα στο χώρο στάθμευσης του ΙΓΕ όπου ήμουν χθες για τα μαθήματα μελισσοκομίας. Όταν σχολάσαμε, πηγαίνοντας για να πάρω το αυτοκίνητο , αντικρίζω το εξής:


Ψύχραιμα, έψαξα για κάποιο σημείωμα στο τζάμι (όπως γίνεται σε αυτές τις περιπτώσεις), αλλά τίποτα… Ρώτησα το φύλακα μήπως του είχε αναφερθεί κάτι σχετικό, αλλά και πάλι τίποτα… Η ασυνείδητη οδηγός, αφού έκανε τη ζημιά της (που μπορεί να συμβεί στον καθένα) φρόντισε να εξαφανιστεί δίχως να αφήσει τα στοιχεία της. Ή ένα συγνώμη για το γεγονός που με αναγκάζει να επωμιστώ μια δική της ζημιά έως ότου διευθετήσω το απρόβλεπτο έξοδο που επιφορτίστηκα για χάρη της.

Τι να πει κανείς;

Τετάρτη 14 Νοεμβρίου 2007

Τεστ Αλλεργίας

Μιας και στο ξεκίνημα λοιπόν, είπα να ακούσω τις παροτρύνσεις για αλλεργικό έλεγχο πριν χωθώ για τα καλά στο «άθλημα». Και απ’ ότι μου έλεγαν, δεν είναι λίγοι αυτοί που ξεκίνησαν τη μελισσοκομική τους δράση, πήραν κυψέλες & εξοπλισμό και ύστερα από ένα τσίμπημα μέλισσας αναγκάστηκαν (?!?) να τα παρατήσουν.

Η διαδικασία του τεστ ήταν διαφορετική από αυτή που είχα στο μυαλό μου και που περίμενα. Τα κλασσικά δερματικά τεστ (αυτά που αφήνουν μια μικρή ποσότητα αλλεργιογόνου προς εξέταση π.χ. δηλητήριο μέλισσας και μετά κάνουν μια μικρή αμυχή ώστε να δουν αν υπάρχει αντίδραση ή όχι), έχουν αντικατασταθεί από τα σύγχρονα RAST tests. Αυτά είναι πιο ασφαλή τόσο για τον εξεταζόμενο όσο και προς τα αποτελέσματά τους. Μετά από μιά αιμοληψία, γίνεται μέτρηση των ειδικών ανοσοσφαιρινών E (specific IgE) και ανάλογα με την συγκέντρωσή τους αξιολογούνται σε τάξεις ώστε να διαπιστωθεί η σχετική ευαισθησία.

Οι τάξεις έχουν ως εξής:
Class 0 - <0.35 (Μη σημαντική)
Class 1 - 0.35-0.70 (Χαμηλή)
Class 2 - 0.71-3.50 (Μέτρια)
Class 3 - 3.51-17.5 (Υψηλή)
Class 4 - >17.5 (Πολύ Υψηλή)
Από την τάξη 2 και πάνω θεωρείται Θετικό.

Τα πέντε αλλεργιογόνα που ελέγχθηκα ήταν:
Ι1 : Apis mellifera (Honey bee) / Δηλητήριο μέλισσας
Ι2 : Dolichovespula maculata / Σφήκα
Ι3 : Vespula spp. (Yellow jacket) / Δηλητήριο σφήκας (κοινής)
Ι4 : Polistes spp. (paper wasp, venom) / Δηλητήριο σφήκας
Ι5 : Dolichovespula arenaria (Yellow hornet) / Δηλητήριο σφήκας


Η συγκέντρωση σε όλα ήταν <0.35 Ru/ml (δλδ. Class 0) εκτός από το I2 (σφήκα) πού ήταν 0.36 Ru/ml (δλδ. Class 1). Αυτό, και σε συνδυασμό με την υψηλή ολική ανοσοσφαιρίνη E (περίπου 6 φορές τη μέγιστη φυσ/κή τιμή), έδειξε ότι υπάρχει μια ευαισθησία στη σφήκα. Όχι όμως στη μέλισσα. Αλλά σε ένα μελισσοκομείο δεν μπορείς να αποκλείσεις τσίμπημα από οποιαδήποτε…

Τελικώς, το συμπέρασμα που βγήκε είναι ότι δεν υπάρχει αλλεργία στο δηλητήριο της μέλισσας, χωρίς αυτό να αποκλείει οποιαδήποτε αντίδραση του οργανισμού σε ενδεχόμενο τσίμπημα. Άρα, πρακτικά, αυτό που «κέρδισα» από το τεστ ήταν ότι σε περίπτωση που έβγαινε θετικό, θα έπρεπε να σταματήσω εδώ & τώρα.

Και αφού αυτό δεν συνέβη (ευτυχώς!!!), προχωράμε κανονικά…

Δευτέρα 12 Νοεμβρίου 2007

Η πρώτη φορά!

Από τις σημαντικότερες στιγμές αυτόν τον τελευταίο ενάμιση μήνα ήταν η επίσκεψη στο μελισσοκομείο. Τουλάχιστον η πρώτη, από τις συνολικά τέσσερις που έγιναν σε αυτό το διάστημα για εκπαιδευτικούς λόγους στο ΙΓΕ. Η αλήθεια είναι ότι την επόμενη μέρα απέφυγα να «ανεβάσω» αυτή την πρωτόγνωρη εμπειρία αφού είχα την αίσθηση ότι πλημμυρισμένος όπως ήμουν από έντονα συναισθήματα υπήρχε ο κίνδυνος το κείμενο να ακουγόταν περίεργο (μελό, ίσως), ειδικά σε ανθρώπους που καθημερινά έχουν την δυνατότητα να επιθεωρούν τις δικές τους κυψέλες.
Σήμερα, με αποκρυσταλλωμένες σκέψεις, φιλτραρισμένα συναισθήματα και τις μετέπειτα επισκέψεις, πιστεύω ότι η πρώτη επίσκεψη θα μείνει ανεξίτηλα χαραγμένη στο μυαλό μου.
Μελισσοκομική μάσκα, αναμμένο καπνιστήρι και… επιθεώρηση κυψέλης live!
Με αργές και μεθοδικές κινήσεις ένας συγκλονιστικός κόσμος φανερώνεται μπροστά μας. Χιλιάδες δεσποινίδες πηγαινοέρχονται πάνω στα πλαίσια και με ζωηρές κινήσεις εκτελούν τις βουβές εντολές της ευτραφούς κυρίας. Στα χέρια μου, ένα απ’ αυτά. Με τον πληθυσμό του επάνω, άλλες στο γόνο, άλλες στο μέλι & τη γύρη, ολίγον τι αναστατωμένες, μπερδεμένες ανάμεσα στην εργασία & την αυτοπροστασία, άρχισαν τις νευρικές κινήσεις. Με την ολιγόλεπτη παρατήρηση, θεωρητικές γνώσεις μετατρέπονται σε πρακτικές εμπειρίες. Στοιχεία από τον μικρόκοσμο της μέλισσας παίρνουν «σάρκα & οστά» σαν δομικά στοιχεία αυτής της αξιοθαύμαστης κοινωνίας.Και τα συναισθήματα να ξεχειλίζουν. Τόσο που για ώρες μετά, με έτρωγε η ανυπομονησία πότε & πως θα κάνω τις δικές μου κυψέλες για να τις επιθεωρώ. Τόσο έντονα ήταν αυτά τα συναισθήματα, που επιστρέφουν κάθε φορά μετά από μια επίσκεψη στο μελισσοκομείο του ΙΓΕ.

Η επιχείρηση «Προσωπικό Μελισσοκομείο» έχει ξεκινήσει…

Αβαρία…

…και μάλιστα σοβαρή. Πέρασε περίπου ενάμισης μήνας από την τελευταία δημοσίευση στο ημερολόγιο. Όχι ότι δεν υπήρχε υλικό να ανεβάσω. Κάθε άλλο μάλιστα. Όμως ο υπερβολικός φόρτος εργασίας δεν άφηνε και πολλά περιθώρια. Και πάλι καλά που σε αυτό το διάστημα δεν έχασα και κάποιο μάθημα στο ΙΓΕ. Μιλάμε για άγρια μάχη με νύχια και με δόντια να μην χαθεί η μικρή αυτή όαση στην καθημερινότητα. Ήμουν βέβαια και λίγο τυχερός, αφού την προπερασμένη εβδομάδα, σε ένα άγριο crescendo υποχρεώσεων & deadlines στο γραφείο, ήρθε ένα δώρο εξ ουρανού και ο καθηγητής απουσίασε εκείνη την εβδομάδα δίνοντάς μου πολύτιμο χρόνο να εκτονώσω την κατάσταση και να συνεχίζω πλέον με τα μαθήματά μου χωρίς κενά. (σ.σ. Ώρες-ώρες αναρωτιέμαι, είναι τόσο μεγάλη πολυτέλεια τη σήμερον ημέρα να έχουμε 3-4 ώρες την εβδομάδα για την προσωπική μας ευχαρίστηση;). Τέλος πάντων. Τώρα που τα πράγματα βελτιώθηκαν λίγο, θα προσπαθήσω να καλύψω το κενό που άφησα και πιστεύω ότι δεν θα χρειαστεί πάλι αντίστοιχη αποχή.

Παρασκευή 28 Σεπτεμβρίου 2007

Ένα το κρατούμενο…

Στο χθεσινό μάθημα, η παραδοθείσα ύλη ήταν σχετικά περιορισμένη αλλά άκρως βασική. Ο καθηγητής μας (Ν. Εμμανουήλ) θέλησε να δώσει τις βάσεις πάνω στις οποίες θα χτίσει στη συνέχεια την υπόλοιπη θεωρία.
Το σύνολο σχεδόν των όσων ειπώθηκαν χθες στην τάξη, το γνώριζα. Όμως η γλαφυρότητα του λόγου του και η επιλεκτική αναφορά των λεπτομερειών που κάνουν τη διαφορά, οδήγησε συνειρμικά τη σκέψη μου για μια ακόμα φορά στο μαγικό τρόπο που η φύση έχει αγκαλιάσει τον κόσμο της μέλισσας. Ο τρόπος που ένα αυγό γεννιέται από την μάνα-μέλισσα (βασίλισσα), πιστό αντίγραφο κάθε άλλου αυγού, μέσα από μια «επιλεκτική» διαδικασία που ακολουθεί, καταλήγει να γίνει είτε εργάτρια, είτε κηφήνας είτε βασίλισσα. Και κατά πρώτο λόγο είναι αν θα γονιμοποιηθεί ή όχι. Όταν λοιπόν ο βιολογικός κύκλος στερηθεί αυτή τη δυνατότητα της επιλογής, η διαδικασία είναι μονοσήμαντη ώστε να παραχθούν οι συνθήκες εκείνες οι οποίες θα επαναφέρουν αυτή τη δυνατότητα. Ήτοι, παράγονται κηφήνες με σκοπό την (επανα)γονιμοποίηση της βασίλισσας και την αποκατάσταση της λειτουργίας του βιολογικού κύκλου. Αυτή η διέξοδος που βρίσκει η φύση ώστε να συμπληρώσει το κομμάτι του παζλ που υπολείπεται και να ανταπεξέλθει σε μια (παροδική) ανωμαλία είναι που χθες επέτεινε ακόμα περισσότερο τον θαυμασμό μου γι’ αυτό πλάσμα. Και όχι μόνο. Και το σεβασμό μου, αφού πρέπει είναι το πιο ευλογημένο της φύσης. Και θεωρώ τη φύση, τη Σοφία του Θεού στην πλάση.

Τετάρτη 26 Σεπτεμβρίου 2007

Χτύπησε το κουδούνι …

…και το μάθημα άρχισε. Απίστευτα συναισθήματα ευφορίας την πρώτη μέρα (χθες) στο μάθημα της μελισσοκομίας στο ΙΓΕ (Ινστιτούτο Γεωπονικών Επιστημών - Κηφισίας 182, ΤΚ 145 62, ΚΗΦΙΣΙΑ {Κτήμα Συγγρού} – Τηλ.: 2108011146 & 2108083312 – http://www.minagric.gr/greek/ktimasygrou.html).
Πραγματικά απερίγραπτες οι πρώτες εντυπώσεις. Αναμφισβήτητα, το αντικείμενο από μόνο του αποτελεί έναν μαγικό κόσμο. Περνώντας την είσοδο του ΙΓΕ, ένιωθα σαν να στέκομαι στην είσοδο αυτού του κόσμου και εκστασιασμένος, έκανα το πρώτο βήμα σε αυτό που πάντα κατείχε μια ιδιαίτερη θέση μέσα μου. Η εξερεύνηση είχε ήδη αρχίσει…
Θα ήθελα να αναφέρω και μια ακόμα ευχάριστη νέα εμπειρία: «Οι συμμαθητές μου». Ένα άκρως ενδιαφέρον «κράμα», πολυσυλλεκτικό τόσο στα δημογραφικά του στοιχεία όσο και στις μελισσοκομικές του προσεγγίσεις, εμπειρίες και επιδιώξεις. Από τη χθεσινή γνωριμία μεταξύ μας, διαπίστωσα την ανάγκη να αναφέρω σε αυτό το blog τι σημαίνει για μένα η μελισσοκομία και πως έφθασα στο σημείο να ασχοληθώ μαζί της. Και θα το κάνω το συντομότερο. Ξεκίνησα αυτό το blog αυθόρμητα, θέλοντας να «διεισδύσω» (κατά κάποιο τρόπο) στην διαδικτυακή παρέα των μελισσοκόμων όπου μέσα από παρόμοιες ενέργειες παρουσιάζουν τις δικές τους θέσεις σχετικά με το αντικείμενο αυτό (και όχι μόνο). Ουσιαστικά, το μόνο που μπορώ να «καταθέσω» μέσα από αυτά τα αρθράκια είναι τα πρώτα συναισθήματα, σκέψεις και εμπειρίες που συνοδεύουν κάποιον που ξεκίνησε από το μηδέν με μοναδικό ερέθισμα το μαγικό κόσμο της μέλισσας.

Δευτέρα 23 Ιουλίου 2007

Σφαλάχτι

   

Πρόκειται για έναν ακανθώδες θάμνο τον οποίο έχω συναντήσει σε ορεινά και ημιορεινά της Αρκαδίας & Λακωνίας. Οι ντόπιοι το ονομάζουν Σφαλάχτι και έχει έναν ανθό με έντονο κίτρινο χρώμα και σχετικά δυνατό άρωμα.

Γνωρίζει κάποιος περισσότερα για το σφαλάχτι (π.χ. επιστημονική ονομασία, μελισσοκομικό ενδιαφέρον)?

Πέμπτη 14 Ιουνίου 2007

Το ημερολόγιο ενός αρχάριου μελισσοκόμου…

- Ημερολόγιο? - Ίσως...
- Αρχάριου? - Σίγουρα!
- Μελισσοκόμου? – Για κάτσε, ρε μεγάλε! Από που κι ως που? Εέε?

σσ: Ευσεβείς πόθοι!