Κυριακή 31 Μαΐου 2009

Ένας χρόνος…

πέρασε, παρέα με τα μελισσάκια!
Θα αποφύγω όμως σχόλια, κρίσεις και κυρίως απολογισμό του χρόνου που πέρασε, βασικά γιατί δεν με συμφέρει. Το μαζικό κύμα φυγής του τελευταίου διμήνου δεν μου αφήνει και πολλά περιθώρια άλλωστε.
Όμως δεν μπορώ να μην αναφέρω την μεγάλη χαρά και ικανοποίηση που μου έχουν προσφέρει αυτό το διάστημα.
31/5/2008


31/5/2009


Και μια φωτογραφία – ντοκουμέντο: Ο κηφήνας άφησε τα μεγαλοπιάσματα και τις υψηλές βλέψεις για τη μεγαλειοτάτη και ξεμοναχιάζει μια ταπεινή εργατριούλα που πάει για νερό (το κανάτι της λείπει για να το «παίξει» Γκόλφω!)

Δευτέρα 18 Μαΐου 2009

Απουσία

Ακόμη μια απουσία από τα μελισσάκια το Σαββατοκύριακο που πέρασε. Στις ήδη αυξημένες επαγγελματικές, κι άλλες υποχρεώσεις έχουν προστεθεί αυτή την εποχή και έχει επέλθει ένα σχετικό στρίμωγμα.Το μεγαλύτερο σουξέ βέβαια παρουσιάζουν οι «ανθρώπινες σμηνουργίες» που ανταγωνίζονται τα μελίσσια αυτόν τον καιρό και την «κάνουν» σταθερά κάτι απογεύματα Σαββάτου γύρω στις 7.
Όχι τίποτ’ άλλο, αλλά τρέχοντας πίσω απ’ αυτά, τα άλλα κάνουν πάρτυ…!

Κυριακή 10 Μαΐου 2009

Εκπλήξεις

Η χθεσινή επίσκεψη στα μελίσσια επιφύλασσε πολλές και ποικίλες εκπλήξεις.

Η αρχή έγινε με το Νο1. Στην προηγούμενη επίσκεψη, την Πρωτομαγιά, αφού δεν είχα εντοπίσει σημάδια γέννας, αποφασίστηκε η συνένωσή του με ένα μικρό σμάρι που είχαμε πιάσει τις προηγούμενες μέρες. Μάλιστα, είχαμε σημαδέψει και τη βασίλισσα κόκκινη και με τη χρήση εφημερίδας το είχαμε τοποθετήσει στο πάνω πάτωμα. Χθες όμως, εκτός από την έλλειψη γόνου, δεν υπήρχε και η βασίλισσα.
Μα τι στο καλό έγινε?
Πάνω στην προσεκτικότερη εξέταση για την ανεύρεση γόνου, εντοπίσαμε μια βασίλισσα, ελάχιστα μεγαλύτερη από μια εργάτρια και με εμφανέστερη διαφορά το μυτερό τελείωμα στην ουρά της.
Υιοθετήσαμε το εξής σενάριο: Στην τελευταία επιθεώρηση, υπήρχε η βασίλισσα αλλά δεν την είδαμε. Παρέμεινε αγονιμοποίητη και στην συνένωση με την κόκκινη, επικράτησε αυτή. Δεν έχω άλλη (λογικότερη) εξήγηση και αν δεν έχει γεννήσει μέχρι την άλλη βδομάδα (που είναι και το πιθανότερο), το μελίσσι πάει για συνένωση και η βασίλισσα για... φούντο!

Στο Νο2 ακριβώς η ίδια εικόνα. Μόνο που αυτό είχε από πριν κανονικά κόκκινη βασίλισσα. Και ξαφνικά, πουθενά. Ξανά λεπτομερής έλεγχος και ξανά εντοπισμός βασίλισσας ίδιας με του Νο1. Αυτό πάλι, πως εξηγείται; Δυστυχώς εδώ δεν έχω μια λογική εξήγηση. Αυτή η αδυναμία με κάνει ακόμη και τώρα να αμφιβάλω στο ότι αυτές που βρήκαμε αν ήταν όντως βασίλισσες. Οπότε το αφήσαμε στην ησυχία του και την άλλη βδομάδα θα το δούμε και αυτό μαζί με το Νο1.

Η νέα βασίλισσα στο Νο3 φαίνεται να πηγαίνει καλά όπως επίσης και η συνένωση του Νο4. Στο Νο5, αν και δεν την είδαμε τη βασίλισσα, φαίνεται ότι προχωράει καλά. Σε αυτά τα τρία σταματήσαμε την τροφοδοσία, και λογικά θα μπορέσουν από δω κι εμπρός να συνεχίσουν μόνα τους. Άλλωστε φτιάχνει και ο καιρός μετά τις καλές βροχές, λογικά θα υπάρχει επάρκεια τροφών.

Εκείνο που μου έκανε εντύπωση είναι η μαύρη γύρη που συλλέγουν.
Από πού μπορεί να προέρχεται άραγε;

Το Νο6, Νο7, Νο8 και Νο9 που προέρχονταν από κομμένες παραφυάδες πάνε αρκετά καλά. Μάλιστα, το Νο7 και Νο9 έχουν ήδη μεταφερθεί σε κανονικά πατώματα.

Το Νο10 όμως με στεναχώρησε. Ήταν από παραφυάδα που την προηγούμενη βδομάδα είχαμε εντοπίσει την μάνα και την είχαμε μαρκάρει πράσινη. Χθες είχε σε 3 από τα 5 πλαίσια βασιλοκελιά. Ίσως την αντιπαθήσανε μετά τον χρωματισμό και την ξαπόστειλαν. Έτσι χωρίστηκε στα δύο (Νο10 & Νο11) και αναμένονται τα αποτελέσματα σε περίπου 2 βδομάδες. (ίσως και 3). Φαίνεται όμως ότι ένα σημαντικό μέρος του πληθυσμού είχε αντίθετη άποψη και αποφάσισε να διαμαρτυρηθεί σε μια μίνι-συγκέντρωση έξω από το ένα κυψελίδιο.


Το Νο11 (το παλιό, αυτό που υπήρχε από πριν) εμφάνισε άλλα, πρωτόγνωρα, σημάδια: αρρενοτόκο! Ήδη είχαν κλειστεί κάποια κηφηνοκελιά διάσπαρτα στο κέντρο του πλαισίου. Η αλήθεια είναι ότι φοβήθηκα να το ενώσω απευθείας με κάποιο άλλο μήπως και βρεθούν σε κίνδυνο είτε η βασίλισσά του ή τα βασιλοκελιά του. Οπότε το πήρα λίγο πιο μακριά και τίναξα τα πλαίσιά του. Ευτυχώς δεν ήταν μεγάλο (2 πλαίσια περίπου). Όσες πρόλαβαν έφυγαν με τις υπόλοιπες να τελειώνουν εκεί για να μην δημιουργήσουν περαιτέρω προβλήματα.

Το Νο12 ήταν κι αυτό μια χαρά, όπως και οι υπόλοιπες παραφυάδες. Όμως, παρατηρώντας ένα πλαίσιο, μου έκανε εντύπωση ένας κηφήνας που είχε χωθεί μέσα σε ένα κελί για αρκετή ώρα.Τι μπορεί να έκανε; Για να φάει; Ή μήπως για δουλειά; «Κηφήνας εν ώρα εργασίας!» Καλό κι αυτό!

Το Νο13, ένας από τους αφεσμούς που πήραμε από τις παγίδες ενώ την προηγούμενη εβδομάδα είχε δείξει ότι ξεκίνησε μια χαρά στο νέο του σπίτι, χθες παρουσίασε αυτό το θέαμα:Φαίνεται ότι αμέσως μετά το μαρκάρισμα της βασίλισσας, το μελίσσι την «έκοψε» και στο λιγοστό γόνο που είχε προλάβει να κάνει, έφτιαξε βασιλοκελιά. Μου φαίνεται σαν την λογικότερη εξήγηση γι’ αυτή την περίπτωση.

Το Νο14, το νέο μέλος της παρέας, προήλθε από 2 ακόμη σμάρια. Το μεγαλύτερο από αυτά, δεν είχε μάνα! Λογικά, αν για κάποιο λόγο είχε χαθεί η μάνα του, δεν θα γύριζε πίσω στην παλιά κυψέλη; Τέλοσπάντων...
Αφού λοιπόν καθόταν εκεί, το μάντρωσα στο κάτω πάτωμα και με μια εφημερίδα ανάμεσα έφερα το δεύτερο από πάνω που ήταν πολύ μικρότερο αλλά είχε βασίλισσα. Ήταν μάλιστα μικρούλα και ίδια, όπως των Νο1 & Νο2, και ίσως να ήταν και δική μου! Την έβαψα πράσινη και θα δούμε πως θα εξελιχτεί.

Έφτιαξα τώρα κι ένα σχέδιο για να αποτυπώσω όλα τα παραπάνω γιατί όταν ήταν λίγα μπορούσα και τα θυμόμουνα καλά.
Τώρα, και με τον πανικό που επικρατεί από βδομάδα σε βδομάδα, έχω χάσει την μπάλα.

Οι παγίδες απέφεραν ακόμη 2 αφεσμούς. Ο ένα μάλιστα ήταν και πολύ ατίθασος αφού μολονότι εμείς τον συγκεντρώναμε μέσα στο κυψελίδιο, αυτός έβγαινε πάλι απέξω.Τελικά, και με την προσθήκη των πλαισίων που μας έμειναν από το αρρενοτόκο (κυρίως του γόνου), άρχισε να πείθεται ότι αυτό θα είναι πλέον το νέο του σπίτι.