Γλυκερίνη & Βαρρόα

Όπως κάθε χρόνο, ήρθε και φέτος η εποχή για την αντιμετώπιση της Βαρρόα. Τα δύο προηγούμενα χρόνια είχα χρησιμοποιήσει το οξαλικό οξύ με αρκετά καλά, θεωρώ, αποτελέσματα. Πρόσφατα όμως διάβασα μια εναλλακτική μέθοδο της χρήσης οξαλικού με την προσθήκη γλυκερίνης και η οποία ανέφερε σημαντική αύξηση της αποτελεσματικότητας αφού ουσιαστικά έδινε μεγαλύτερο χρόνο δράσης και μεγαλύτερη ανοχή στην εξωτερική θερμοκρασία. Έτσι, αποφάσισα φέτος να ακολουθήσω αυτή τη μέθοδο.

Η προετοιμασία ξεκίνησε με το κόψιμο των ρολών Wetex σε λωρίδες.

Κάθε ρολό έδινε 24 λωρίδες (+3 με ενώσεις, από το τμήμα που έμενε).

Για τις 52+ λωρίδες που προήλθαν από τα 2 ρολά Wetex, έπρεπε να παρασκευαστεί ένα διάλυμα που να αποτελείτε από:

400 ml νερό

520 ml γλυκερίνη (ή περίπου 655 γραμμάρια, με ειδικό βάρος γλυκερίνης 1,265)

και 480 γραμμάρια οξαλικό οξύ.

Τα συστατικά αναμείχθηκαν σε γυάλινο δοχείο που στη συνέχεια τοποθετήθηκε σε μπεν μαρί.

Με τη θέρμανση, άρχισε η διάλυση την γλυκερίνης.
Οι οδηγίες παρασκευής του διαλύματος ήταν σαφείς ως προς μεγάλη προσοχή που πρέπει να δοθεί για την πλήρη διάλυση του οξαλικού οξέος καθότι αυτό είναι σημαντικός παράγοντας για την επιτυχία της θεραπείας.

Μετά από περίπου 50 λεπτά και με συχνή ανάδευση του διαλύματος, έγινε πλήρης διάλυση και το διάλυμα έγινε πλήρως διαυγές.

Εν τω μεταξύ, οι ταινίες είχαν τοποθετηθεί με τη σειρά σε δοχείο.

Μόλις ετοιμάστηκε το διάλυμα, και όσο ακόμη ήταν ζεστό, γέμισε το δοχείο με της ταινίες που αμέσως το απορρόφησαν σχεδόν όλο. Την επομένη (25/11), οι ταινίες τοποθετήθηκαν στα μελίσσια.

Στις 27/12, οι ταινίες αφαιρέθηκαν από τα μελίσσια αφού έκλεισαν μια περίοδο δράσης 32 ημερών.

Στη συνέχεια, τοποθετήθηκε τροφή και κηρόπανο, όπως κάθε χρόνο αυτή την εποχή, και μένει τώρα να δούμε με το ξεκίνημα αν θα υπάρξει σημαντική διαφορά στην ανάπτυξη.