Μετά από μαραθώνιες συζητήσεις για να βρω τον καταλληλότερο τρόπο για να βγει το μελίσσι από το δέντρο, είχαμε πλέον καταλήξει πως περίπου θα προχωρήσουμε. Πρώτα όμως θα έπρεπε να γίνει μια σχετική προεργασία και προετοιμασία.
Με την ευκαιρία μιας κοινωνικής υποχρέωσης, ο πατέρας μου βρέθηκε χθες στο χωριό και έκανε μια αυτοψία για να εκτιμήσει σε τι κατάσταση βρίσκεται το μελίσσι και τι θα χρειαζόμασταν στην συνέχεια.
Σήμερα λοιπόν που επέστρεψε, τα μαντάτα δυστυχώς δεν ήταν καθόλου ευχάριστα. Αν και η χθεσινή μέρα ήταν ψιλοβροχερή και με σχετικό κρύο, οπότε θα ήταν λογικό να μην υπάρχει κάποια κινητικότητα, μετά από έναν προσεκτικότερο έλεγχο και μια μικρή «παρενόχληση» δεν φάνηκε να υπάρχει κάποια αντίδραση. Κακές ενδείξεις χωρίς όμως αποδείξεις. Ρωτώντας και τον θείο που ήταν 'επιφορτισμένος' με την τροφοδότησή του μελισσιού, είπε ότι και την τελευταία φορά που πήγε και ήταν σχετικά καλός καιρός, δεν είδε να εκτελούνται πτήσεις ή κάποια δραστηριότητα στην είσοδο.
Σκούρα τα πράγματα!
Δεν ξέρω αν πραγματικά η κατάσταση είναι άσχημη, αφού το μοναδικό σημάδι ότι μπορεί είναι εντάξει είναι το γεγονός ότι οι τροφές που του παρείχαμε δεν είναι μέσα. Αλλά αυτό μπορεί να οφείλεται και σε άλλους παράγοντες (π.χ. ποντίκια ή μυρμήγκια). Σε οποιαδήποτε περίπτωση, ήταν προγραμματισμένη η επίσκεψή μου εκεί σε περίπου ένα μήνα. Οπότε θα δούμε τότε αν το μελισσάκι τα έχει καταφέρει αν και οι ελπίδες είναι πλέον λιγοστές.
Ίσως στην αρχή, μαθαίνοντας αυτή την εξέλιξη, να στενοχωρήθηκα αφού ρεαλιστικά δεν θα έχω πιθανώς την δυνατότητα να «πιάσω» το μελίσσι, αλλά ειλικρινά δεν εξαντλείται η αισιοδοξία μου εκεί. Θέλω να πιστεύω ότι με τις πρώτες ανθοφορίες της περιοχής, πίστεψε ότι έχει πλέον την δυνατότητα να αναζητήσει ένα καλύτερο μέρος να συνεχίσει τη ζωή του και το έπραξε.
Ακόμα και αν δεν επιβεβαιωθεί ποτέ αυτό, θα με ευχαριστεί αυτή η σκέψη το ίδιο σαν να είχε μπει τελικά στην κυψέλη μου. Μου δίνει την αίσθηση της περίθαλψής του στους δύσκολους μήνες και την επιστροφή του στην ελευθερία όταν επανήλθε η σιγουριά της αυτοσυντήρησης.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Αναρτήσεις
2 σχόλια:
Παναγιώτη , γιατι λαδομέλισσο ,είναι ελιά το δέντρο ? Η γνώμη μου είναι πως το μελίσσι είναι ακόμα εκεί και σε περιμένει γιατί δεν πρέπει να εχει φύγει με τέτοιο καιρο αναζητόντας νέα κατοικία ,ούτε εχει κάνει χειμώνα ώστε να έχει χαθεί.Ο θείος και ο μπαμπά σου δεν βλέπουν κίνηση γιατί ίσως πήγαν με θερμοκρασία κάτω από 14 βαθμούς.Το μελισσάκι σε περιμένει νομίζω.
Ναι Κώστα, είναι ελιά και γι'αυτό το ονόμασα έτσι. :-)
Ίσως έχεις δίκιο, γι' αυτό και δεν το έχω ξεγράψει εντελώς. Απλά οδηγήθηκα σε αυτή τη σκέψη γιατί υπολόγισα ότι έχει μικρό πληθυσμό και δεν θ' αντέξει τις όποιες απώλειες. Επίσης, δεν υπάρχουν νεκρές μέλισσες εκεί γύρω, αν και αυτό δεν λέει και πάρα πολλά. Θα δούμε.
Σε οποιαδήποτε περίπτωση, μακάρι να ζήσει και ας γίνει αυτό όπως να'ναι!
Δημοσίευση σχολίου