Μία στα γρήγορα…

Τρέχω και δεν φθάνω! Αυτό είναι αλήθεια και τα μελισσάκια το έχουν βιώσει αυτό σε όλο του το μεγαλείο. Μετά από μήνες (!!!), και αφού οι υποχρεώσεις με ήθελαν να περνάω από κει χθες, είπα να κάνω μια γρήγορη επίσκεψη.


Είχε περάσει λίγο η ώρα αλλά και ο καιρός δεν ήταν και ο καλύτερος, λίγη συννεφιά, αρκετός αέρας και θερμοκρασία γύρω στους 15 βαθμούς, αλλά τα μελισσάκια δούλευαν όλα. Το Νο1, το Νο2 και το Νο5 περισσότερο από το Νο3 και το Νο4. Αλλά αυτό ήταν αναμενόμενο αφού αυτά ήταν και τα πιο δυνατά.
Αντίστοιχη ήταν η εικόνα και μέσα. Τα δυνατά άρχισαν να «φουσκώνουν» και είχαν γόνους σε τουλάχιστον 7 πλαίσια ενώ τα αδύνατα με τη βία έπιαναν τα 3 ή 4.


Δυστυχώς δεν είχα την πολυτέλεια μιας πιο λεπτομερούς εξέτασης. Με στεναχώρησε το γεγονός (και βέβαια, τα βάζω κυρίως με τον εαυτό μου) που τα έχω παραμελήσει τόσο πολύ. Και ειδικά αυτή την εποχή που χρειάζονται περισσότερη φροντίδα και κάποιους επιπλέον χειρισμούς.

Απ’ ότι φαίνεται, ούτε το επόμενο Σ/Κ θα μου δοθεί η ευκαιρία να έρθω μιάς και προβλέπεται νέο κύμα κακοκαιρίας (ο Μάρτης με τις ιδιοτροπίες του!).
Ας ελπίσουμε τουλάχιστον να αφήνει τις καλοκαιρίες για τα Σαββατοκύριακα μιάς και μόνο σε αυτά μπορώ να έχω την δυνατότητα για επίσκεψη στα μελίσσια.