…σιγή(!!!) και κρυφά χαμόγελα...
Είχε ήδη φτάσει απόγευμα, οπότε και αποφασίσαμε να μην της ενοχλήσουμε αφού μετά από μέρες με άστατο καιρό θα είχαν μια έντονη δραστηριότητα δράττοντας την ευκαιρία της προσωρινής καλοκαιρίας. Μείναμε με τις λίγες περιγραφές του θείου και φτιάχναμε σενάρια για τον τρόπο που θα το απομακρύναμε από μέσα από την ελιά.
Την επομένη, πήγαμε για αυτοψία. Μαζί και το κινητό, με την ιδιότητα της φωτογραφικής μηχανής. Με της οδηγίες του θείου, βρήκαμε την ελιά, όχι όμως και το μελίσσι. Τουλάχιστον όχι αμέσως, αφού μετά από έναν πιο προσεκτικό έλεγχο βρέθηκε πολύ χαμηλά στη σχισμή του κορμού της ελιάς.
Αρκετά δυσδιάκριτο αφού εκτός από την περίεργη θέση του, η πρωινή δροσιά δεν άφηνε και το περιθώριο οποιασδήποτε δραστηριότητας από της μέλισσες ώστε να προδώσει τη θέση του. Όμως, περνώντας η ώρα, άρχιζε και η δραστηριότητα και δειλά-δειλά έβγαινε μία-μία μέλισσα και πετούσε έξω.
Δε σας κρύβω ότι όσο παρατηρούσα το μελίσσι και τη «φωλιά» του, άλλαζαν και οι αρχικές μου σκέψεις και συναισθήματα. Και ενώ στα σχέδια μας υπολογίζαμε να το βγάλουμε σε μια κυψέλη, τώρα ανησυχώ έντονα για την επιβίωσή του. Η θέση που έχει επιλέξει για διαμονή, θεωρώ ότι, θα το φέρει σε πολύ δύσκολη θέση το χειμώνα. Ο κορμός της ελιάς έχει μια κλίση που μαζί με το άνοιγμα της σχισμής σχηματίζει κάτι σαν λούκι που θα οδηγεί όλα τα νερά της βροχής μέσα στη φωλιά. Ήδη έχουν πέσει μέσα κάποια φύλλα & χορταράκια, και τα οποία οι μέλισσες έχουν γεμίσει με πρόπολη. Έπειτα, ο διαθέσιμος χώρος είναι ελάχιστος και ο πληθυσμός φάνηκε να είναι και αυτός περιορισμένος. Τα ορατά κομμάτια κερήθρας είναι 4 με διαστάσεις περίπου 20 x 15 cm (max).
Αλλαγή πλάνων… Πρώτη προτεραιότητα πλέον, η διασφάλιση του μελισσοσμήνους.
(ΥΓ: Δυστυχώς η ποιότητα των φωτογραφιών είναι πολύ χαμηλή και δεν φαίνονται οι λεπτομέρειες από το εσωτερικό της μελισσοφωλιάς, παρά μόνο αμυδρά κάποια τμήματα της κερήθρας)
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου