Απροσδόκητη εξέλιξη!

Τέλος Απριλίου, μετά το Πάσχα, έγιναν κάποια επιπλέον τηλεφωνήματα που τελικά δεν απέδωσαν καρπούς. Έτσι, τελευταία ελπίδα ήταν τα περιοδικά του Μαΐου. Και από κει όμως δεν προέκυψε κάτι θετικό. Είχα λοιπόν την πεποίθηση ότι πολύ δύσκολα θα βρισκόταν κάτι τώρα αφού πλέον όλοι οι επαγγελματίες ξεκίνησαν με τις κύριες ανθοφορίες (έλατο, θυμάρι, κτλ) και είχα προσανατολιστεί για τέλη Αυγούστου –αρχές Σεπτεμβρίου να επανέλθω στην αναζήτηση. Ο πατέρας μου όμως δεν τα παράτησε και πριν λίγες μέρες έρχεται από το ΙΓΕ με κάνα-δύο τηλέφωνα.
Και ΝΑΙ!!! Η μελισσοκόμος μπορούσε να μας πουλήσει 5 μελίσσια!
Στη διάρκεια της εβδομάδος, κανονίσαμε τα διαδικαστικά και το απόγευμα ήμασταν στο μελισσοκομείο της.
Αρχίσαμε σιγά-σιγά τις μεταφορές στις κυψέλες μας.






Η διαδικασία πήρε λίγο χρόνο αφού σε κάθε μια έπρεπε να βρίσκουμε την βασίλισσα, και μετά να μεταφέρουμε και τα υπόλοιπα πλαίσια. Έπρεπε μετά να περιμένουμε μέχρι να δύσει ο ήλιος ώστε να μαζευτούν και οι υπόλοιπες και να κλείσουμε τα πορτάκια για να τις μεταφέρουμε.
Όσο όμως έπεφτε ο ήλιος, οι τελευταίες μέλισσες δεν ήθελαν την παρουσία μας με τίποτα εκεί κοντά. Κάπου εκεί «άρπαξα» και τα πρώτα μου τσιμπήματα από μέλισσα.


Αφού κρύφτηκε ο ήλιος για τα καλά, κλείσαμε τα πορτάκια και τις μεταφέραμε στο αυτοκίνητο.


Σε λιγότερο από 1 ώρα, οι κυψέλες βρίσκονταν εγκατεστημένες στη θέση τους.


Περιμέναμε περίπου ένα τέταρτο και μετά ανοίξαμε εντελώς τα πορτάκια.
Η επιχείρηση είχε ολοκληρωθεί και τα σχετικά ούζα μας περίμεναν για να «βρέξουμε» το γεγονός.