Καλά Χριστούγεννα

Χρόνια Πολλά και Καλά Χριστούγεννα σε όλους και πάντα με Υγεία & Ευτυχία!

Χρόνια Πολλά!

Best Post Awards '09

Η κοινότητα των bloggers έχει την ευκαιρία να διακριθεί μέσα από τα posts της για το 2009.


Στο site Best Post Awards '09 (http://www.bestpostawards.gr/) μας δίνεται η δυνατότητα να προτείνουμε τα posts που μας άρεσαν για το 2009 (μέχρι 6/12) και στη συνέχεια να ψηφίσουμε (από 7 έως 20/12) για το καλύτερο απ’ αυτά.
Εκτός από την κατηγορία ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ (εκεί που λογικά «παίζουμε» εμείς) υπάρχουν και οι κατηγορίες ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑ, ΤΑΞΙΔΙΑ, ΜΗΧΑΝΟΚΙΝΗΣΗ & ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ.

Σκούρκοι παντού!

Σχεδόν όλοι οι φίλοι φέτος έχουν αναφερθεί στα blogs τους σ’ αυτό το φαινόμενο. Φαίνεται ότι υπάρχει μια ιδιαίτερη έξαρση σε ολόκληρη την Ελλάδα και η έντασή του κυμαίνεται από αρκετά ενοχλητική έως καταστροφική.

Χθες, παρατηρούσα τις επιδρομές που έκαναν οι σκούρκοι στα μελισσάκια. Είχαν μια μεθοδικότητα και έδειχναν μια ομαδικότητα στο «κυνήγι» τους. Δεν επιτίθονταν όλοι μαζί αλλά ένας ή δύο κάθε φορά. Πετούσαν μπροστά από τις εισόδους σε ευθεία και πάντα «χτύπαγαν» τη μέλισσα που εκείνη τη στιγμή επέστρεφε στην κυψέλη της, αποφεύγοντας έτσι τις μέλισσες-φρουρούς που είχαν μαζευτεί μπροστά στις εισόδους. Οι υπόλοιποι πέταγαν χαμηλά στο πίσω μέρος των κυψελών, και όταν κάποιος είχε ολοκληρώσει επιτυχώς το «χτύπημά» του, ερχόταν μπροστά και έπαιρνε τη θέση του.

Ξεκίνησα αμέσως την εφαρμογή της παγίδας με την κόλλα. Άπλωσα πάνω σε παλιά πλακάκια την κόλλα και έβαλα για δόλωμα λίγη γατοτροφή (ψάρι από κονσέρβα).

Τοποθέτησα μερικά τέτοια πλακάκια στο πλάι, μπροστά και πίσω από τις κυψέλες.
Μετά από 1,5 ώρα και κάτι, και αφού σταμάτησε και η ψιλοβροχούλα που είχε πιάσει, ανέβηκα να δω τι γίνεται.

Στις παγίδες μπροστά από τις κυψέλες δεν δούλεψαν καλά οι παγίδες. Στα πλαϊνά είχαν πιαστεί ελάχιστοι. Αλλά σε αυτές στο πίσω μέρος ήταν το κάτι άλλο!


Αν μέσα σε 2 ώρες περίπου, παγιδεύτηκαν πάνω από 100 σκούρκοι, φαντάζομαι τι θα έχει «παρελάσει» από εδώ όλους αυτούς τους μήνες. Και ακόμη δεν λένε να κοπάσουν και να τα αφήσουν τα μελισσάκια λίγο στην ησυχία τους. Είναι τέτοιοι τελικά οι πληθυσμοί των σκούρκων που το κυνήγι τους με τις παγίδες μοιάζει λίγο μάταιο. Άντε να δούμε τι θα γίνει στο τέλος. Ήδη 2 από τα μελίσσια έχουν αποδυναμωθεί αρκετά και απ’ ότι φαίνεται θα πάνε για συνένωση για να βγάλουν το χειμώνα.

Μια ω-ραιαί-α πε-τα-λούου-δα!!!

   Στο κενό που δημιουργήθηκε από τις επαγγελματικές υποχρεώσεις σήμερα, έκανα μια γρήγορη επίσκεψη στα μελίσσια για να δω τι γίνονται τα «μικρά» μετά τις τροφοδοσίες και για μια ματιά στα «μεγάλα».
Τα «μικρά» φαίνεται να έχουν αυξήσει λίγο την κινητικότητά τους και σε 2-3 βδομάδες λογικά θα φανούν και τα αποτελέσματα της τροφοδοσίας.
Τα «μεγάλα» παραμένουν σταθερά και γι’ αυτό είπα να τα «σφίξω» λίγο ώστε να αισθάνονται καλύτερα.

Τα πλαίσια που αφαίρεσα, τα πήγα στην αποθήκη για να κάνω «πακέτο» και να τα πάρω μαζί μου με τελικό προορισμό στον καταψύκτη, αφού λογικά δεν θα χρειασθούν άλλο φέτος.

Και ενώ άνοιγα τα πατώματα για να πάρω τα πλαίσια, βρέθηκα μπροστά σ’ αυτό:
Πεταλουδίτσες κηρόσκωρου σαν κι αυτή
υπήρχαν παντού.

Με πρόλαβε...

Δυστυχώς, έστω και για λίγο, 45 περίπου πλαίσια βρέθηκαν εκεί μαζί. Τα πιο χτισμένα, ήταν αυτά που είχαν και το μεγαλύτερο πρόβλημα, ενώ αντίστοιχα τα μισοχτισμένα λιγότερο. Σε πλαίσια με σκέτο φύλλο κηρήθρας που δεν είχαν μπει σε κυψέλη, φαίνεται να μην έχουν πειραχθεί.

Προφανώς χάθηκε ολόκληρο το «κεφάλαιό» μου σε χτισμένα πλαίσια και έτσι πάμε πάλι από την αρχή. Από εκείνη τη στιγμή που το αντίκρισα αυτό, τα συναισθήματα εναλλάσσονται. Το πείσμα διαδέχεται την απογοήτευση, όμως γνωρίζοντας ότι δεν υπάρχει χρόνος να ασχοληθώ όπως θα ήθελα - και όπως πρέπει – την επαναφέρουν.

Επιστροφή στο μελισσοκομείο

   Επιστροφή από τις καλοκαιρινές διακοπές την προηγούμενη εβδομάδα (αλλά «καλό χειμώνα» δε λέμε ακόμη!) και η επίσκεψη στα μελισσάκια το Σ/Κ που πέρασε ήταν επιβεβλημένη. Είπαμε να τα αφήσουμε στην ησυχία τους αλλά και 1,5 μήνας περίπου ήταν αρκετός καιρός.


Ήταν φυσικό κι επόμενο βέβαια να υπάρχουν και τα ανάλογα ευρήματα κατά τη χθεσινή επιθεώρηση.

Τα Νο1 & Νο5 είχαν εξελιχθεί σε αρρενοτόκα. Ειδικά στο Νο1, ο πληθυσμός είχε σχεδόν αποκλειστικά κηφήνες με ελάχιστες εργάτριες και λίγο κηφηνογόνο. Ως εκ τούτου, η διάλυσή τους ήταν μονόδρομος.
Στα Νο3-4-6-7, τα αποθέματα μελιού είχαν μειωθεί αρκετά. Τα δύο από αυτά που ήταν διώροφα, δεν είχαν σχεδόν καθόλου μέλι επάνω και έτσι αφαιρέθηκε το πάτωμα ενώ στα άλλα αντικαταστάθηκαν τα κενά πλαίσια με τα μισογεμάτα που προέκυψαν από τα αρρενοτόκα. Φαίνεται ότι το διάστημα αυτό είτε δεν υπήρξαν αξιόλογες νομές είτε οι καιρικές συνθήκες εμπόδιζαν τις συλλέκτριες στο έργο τους. Ίσως το τελευταίο να είναι και το πιο πιθανό, με τους ενισχυμένους ανέμους που επικρατούν ακόμη στην περιοχή από τα τέλη Ιουλίου περίπου. Εξαίρεση το Νο2, που διατηρεί την ικμάδα του σε αντίθεση με τα υπόλοιπα.
Τα υπόλοιπα Νο8 έως 14, απλά παραμένουν στάσιμα, όπως ακριβώς ήταν και πριν 2+ μήνες περίπου. Σ’ αυτά λογικά θα έπρεπε να συνεχίσω την τροφοδοσία (σιρόπι για βραχυπρόθεσμα διαστήματα ή ζαχαροζύμαρο για το μεγάλο διάστημα της απουσίας). Έστω και καθυστερημένα, ξεκίνησα την τροφοδοσία τους με σιρόπι καθημερινά (500ml περίπου) ελπίζοντας πως θα αναπτύξουν πληθυσμούς πριν μπούνε για ξεχειμώνιασμα.

Αν το επιτρέψει η δουλειά, το ερχόμενο Σ/Κ θα κάνω ακόμη μια επίσκεψη για να ξαναδούμε πως πάνε τα πράγματα.

«Η "μπαταρία" με τη μεγαλύτερη ενέργεια»

   Είχα σκοπό κατά τη διάρκεια των διακοπών να «φρεσκάρω» λίγο την ύλη που αναφέρεται στη βασιλοτροφία. Αστάθμητοι παράγοντες όμως απέτρεψαν μια ικανοποιητική επανάληψη και προετοιμασία. Παρόλα αυτά, ανάμεσα στα βιβλία & περιοδικά που κουβάλησα μαζί μου, ήταν κι αυτό:

Αν και γνώριζα ότι αναφέρεται κυρίως στον βασιλικό πολτό (χαρακτηριστικά, ιδιότητες, κτλ), τα οποία και διάβασα με μια σχετική ταχύτητα, στάθηκα στα σημεία που αναφέρονται στην παραγωγή του και που ουσιαστικά αποτελούν, στο μεγαλύτερο μέρος τους, ίδια διαδικασία με αυτή της βασιλοτροφίας.

Ο ΒΑΣΙΛΙΚΟΣ ΠΟΛΤΟΣ ΤΩΝ ΜΕΛΙΣΣΩΝ
ΘΑΝΑΣΗΣ ΑΡΙΣΤ. ΜΠΙΚΟΣ

Έτος Έκδοσης...: 2007
Αριθμός σελίδων...: 162
Κωδικός ISBN...: xxx-xxxx-xx
Τιμή...: €17,77

Κεφάλαια
1. ΠΡΟΛΟΓΟΣ
2. ΕΙΣΑΓΩΓΗ
  ΜΕΡΟΣ Α: ΥΓΕΙΑ
3. ΚΕΦ. I – ΤΑ ΜΕΓΑΛΑ «ΓΙΑΤΙ;»
4. ΚΕΦ. II – ΜΙΑ ΦΥΣΙΚΟΤΑΤΗ «ΝΤΟΠΑ»
5. ΚΕΦ. III – 1Η ΑΝΑΤΡΟΠΗ
  ΜΕΡΟΣ Β: ΠΑΡΑΓΩΓΗ
6. ΚΕΦ. IV – Β.Π. - CLASSIC
7. ΚΕΦ. V – 2Η ΑΝΑΤΡΟΠΗ
8. ΕΠΙΛΟΓΟΣ
9. ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ

Καλές διακοπές!

Η ώρα των καλοκαιρινών διακοπών έφθασε επιτέλους...


Σας εύχομαι να έχετε καλό καλοκαίρι & καλές διακοπές.
Και επίσης (πριν ή μετά απ'αυτές), καλούς τρύγους με μπόλικα μέλια!!!

Πρώτα βήματα στη βασιλοτροφία

Μπορεί με τη στάση τους να μου δείχνουν ότι με θέλουν μακριά τους, όμως δεν ξέρουν τι τις περιμένει. Έχουν να με δουν βδομάδες, αλλά σιγά-σιγά ετοιμάζομαι για την «αντεπίθεσή» μου. Για να δούμε ποιός είναι το αφεντικό τελικά…

Χθες παρέλαβα ένα μικρό σετ από διάφορα υλικά για βασιλοτροφία.


Σταδιακά οργανώνομαι για να προχωρήσω σ’ αυτό το μεγάλο (και σκοτεινό για μένα, ακόμη) κεφάλαιο της μελισσοκομίας. (Αχ, καημένες μελισσούλες, τι σας περιμένει;;;)

Άνευ πλάκας τώρα, μετά τη φετινή (ανοιξιάτικη, κυρίως) εξέλιξη κατάλαβα ότι για να μιλάς για ολοκληρωμένη μελισσοκομία, θα πρέπει το πρόγραμμα να περιλαμβάνει βασιλοτροφία.

Όχι τόσο βέβαια για την παραγωγή βασιλικού πολτού, όσο για τον έλεγχο (κατά το δυνατόν) της ποιότητας στις βασίλισσες που έχεις. Εναλλακτικά, υπάρχει βέβαια η προμήθεια από βασιλοτρόφους αλλά αυτό, πέρα από το κόστος, δημιουργεί έναν βαθμό εξάρτησης και ίσως μια στέρηση προσωπικής ικανοποίησης & αυτοπεποίθησης.

Δύσκολα τα πράγματα, όπως κάθε ξεκίνημα σε καθετί καινούργιο άλλωστε, αλλά ελπίζω να τα καταφέρω. Σκέφτομαι μάλιστα να μεταφέρω και 3 με 5 μελισσάκια κάπου κοντά στο σπίτι μου ώστε να έχω τη δυνατότητα για αμεσότερες και συχνότερες επισκέψεις. Και σίγουρα, οι διακοπές θα περιλαμβάνουν διάβασμα και «φρεσκάρισμα» της σχετικής ύλης.

"Μακριά κι αγαπημένοι", ψιθυρίζουν...

Μετά από διάστημα 2 εβδομάδων, χθες έγινε ακόμη μια επιθεώρηση.
Το έχω ομολογήσει πολλές φορές ότι η απίστευτη ικανότητα της φύσης να ανταπεξέρχεται στις δυσκολίες και να βρίσκει τελικά το δρόμο της, με αφήνει άφωνο από θαυμασμό. Στη συγκεκριμένη περίπτωση, η δυσκολία είμαι εγώ που με τους όποιους χειρισμούς μου πιστεύω τους χαλούσα το πρόγραμμα και αναχαίτιζα τις προσπάθειές τους για ανάπτυξη. Μετά από αυτές τις 15 μέρες λοιπόν που αναγκαστικά τις άφησα στην ησυχία τους, μου απέδειξαν έμπρακτα ότι εκείνα ξέρουν καλύτερα τι πρέπει να κάνουν.
Οπότε περιόρισα κι εγώ τις παρεμβάσεις μου στο ελάχιστο. Έδωσα σε όλα από ένα μικρό κομμάτι ζαχαροζύμαρο για μια μικρή ενίσχυση και μετέφερα 2-3 από τα πενταράκια σε δεκάρες αφού είχαν αναπτυχθεί αρκετά.
Ακόμη έκανα μια συνένωση στο No1 που επέμενε μετά από επανειλημμένες προσπάθειες να παραμένει αβασίλευτο, με το Νο9 που είχε και το λιγότερο πληθυσμό. Ένα πλαίσιο-κηφηνοπαγίδα είχε γεμίσει τόσο πολύ που εμπόδιζε την ομοιόμορφη ανάπτυξη των άλλων πλαισίων και αφαιρέθηκε. Και έτσι είχαμε μια μικρή απολαβή σε κερήθρα με μέλι…και γύρη…
Τέλος, μπήκε βασιλικό διάφραγμα στο Νο5 αφού πρώτα χάλασα 2-3 βασιλοκύτταρα που είχαν κάνει στην άκρη 2 πλαισίων.


Για να δούμε πως θα προχωρήσουν για τις επόμενες 3 βδομάδες που θα τα ξαναεπισκεφτώ. Ελπίζω να έχουν προχωρήσει αρκετά μιας και αρκετές ανθοφορίες βρίσκονται σε εξέλιξη στην περιοχή. Βάτος και ευκάλυπτος έχουν ξεκινήσει γερά και ελπίζω και τα θυμάρια από την γύρω περιοχή να συνεισφέρουν κι αυτά.

Ένας χρόνος…

…πέρασε, παρέα με τα μελισσάκια!
Θα αποφύγω όμως σχόλια, κρίσεις και κυρίως απολογισμό του χρόνου που πέρασε, βασικά γιατί δεν με συμφέρει. Το μαζικό κύμα φυγής του τελευταίου διμήνου δεν μου αφήνει και πολλά περιθώρια άλλωστε.
Όμως δεν μπορώ να μην αναφέρω την μεγάλη χαρά και ικανοποίηση που μου έχουν προσφέρει αυτό το διάστημα.

31/5/2008

31/5/2009

Και μια φωτογραφία – ντοκουμέντο: Ο κηφήνας άφησε τα μεγαλοπιάσματα και τις υψηλές βλέψεις για τη μεγαλειοτάτη και ξεμοναχιάζει μια ταπεινή εργατριούλα που πάει για νερό (το κανάτι της λείπει για να το «παίξει» Γκόλφω!)

Απουσία

Ακόμη μια απουσία από τα μελισσάκια το Σαββατοκύριακο που πέρασε. Στις ήδη αυξημένες επαγγελματικές, κι άλλες υποχρεώσεις έχουν προστεθεί αυτή την εποχή και έχει επέλθει ένα σχετικό στρίμωγμα.Το μεγαλύτερο σουξέ βέβαια παρουσιάζουν οι «ανθρώπινες σμηνουργίες» που ανταγωνίζονται τα μελίσσια αυτόν τον καιρό και την «κάνουν» σταθερά κάτι απογεύματα Σαββάτου γύρω στις 7.
Όχι τίποτ’ άλλο, αλλά τρέχοντας πίσω απ’ αυτά, τα άλλα κάνουν πάρτυ…!

Εκπλήξεις

Η χθεσινή επίσκεψη στα μελίσσια επιφύλασσε πολλές και ποικίλες εκπλήξεις.

Η αρχή έγινε με το Νο1. Στην προηγούμενη επίσκεψη, την Πρωτομαγιά, αφού δεν είχα εντοπίσει σημάδια γέννας, αποφασίστηκε η συνένωσή του με ένα μικρό σμάρι που είχαμε πιάσει τις προηγούμενες μέρες. Μάλιστα, είχαμε σημαδέψει και τη βασίλισσα κόκκινη και με τη χρήση εφημερίδας το είχαμε τοποθετήσει στο πάνω πάτωμα. Χθες όμως, εκτός από την έλλειψη γόνου, δεν υπήρχε και η βασίλισσα.
Μα τι στο καλό έγινε?
Πάνω στην προσεκτικότερη εξέταση για την ανεύρεση γόνου, εντοπίσαμε μια βασίλισσα, ελάχιστα μεγαλύτερη από μια εργάτρια και με εμφανέστερη διαφορά το μυτερό τελείωμα στην ουρά της.
Υιοθετήσαμε το εξής σενάριο: Στην τελευταία επιθεώρηση, υπήρχε η βασίλισσα αλλά δεν την είδαμε. Παρέμεινε αγονιμοποίητη και στην συνένωση με την κόκκινη, επικράτησε αυτή. Δεν έχω άλλη (λογικότερη) εξήγηση και αν δεν έχει γεννήσει μέχρι την άλλη βδομάδα (που είναι και το πιθανότερο), το μελίσσι πάει για συνένωση και η βασίλισσα για... φούντο!

Στο Νο2 ακριβώς η ίδια εικόνα. Μόνο που αυτό είχε από πριν κανονικά κόκκινη βασίλισσα. Και ξαφνικά, πουθενά. Ξανά λεπτομερής έλεγχος και ξανά εντοπισμός βασίλισσας ίδιας με του Νο1. Αυτό πάλι, πως εξηγείται; Δυστυχώς εδώ δεν έχω μια λογική εξήγηση. Αυτή η αδυναμία με κάνει ακόμη και τώρα να αμφιβάλω στο ότι αυτές που βρήκαμε αν ήταν όντως βασίλισσες. Οπότε το αφήσαμε στην ησυχία του και την άλλη βδομάδα θα το δούμε και αυτό μαζί με το Νο1.

Η νέα βασίλισσα στο Νο3 φαίνεται να πηγαίνει καλά όπως επίσης και η συνένωση του Νο4. Στο Νο5, αν και δεν την είδαμε τη βασίλισσα, φαίνεται ότι προχωράει καλά. Σε αυτά τα τρία σταματήσαμε την τροφοδοσία, και λογικά θα μπορέσουν από δω κι εμπρός να συνεχίσουν μόνα τους. Άλλωστε φτιάχνει και ο καιρός μετά τις καλές βροχές, λογικά θα υπάρχει επάρκεια τροφών.

Εκείνο που μου έκανε εντύπωση είναι η μαύρη γύρη που συλλέγουν.
Από πού μπορεί να προέρχεται άραγε;

Το Νο6, Νο7, Νο8 και Νο9 που προέρχονταν από κομμένες παραφυάδες πάνε αρκετά καλά. Μάλιστα, το Νο7 και Νο9 έχουν ήδη μεταφερθεί σε κανονικά πατώματα.

Το Νο10 όμως με στεναχώρησε. Ήταν από παραφυάδα που την προηγούμενη βδομάδα είχαμε εντοπίσει την μάνα και την είχαμε μαρκάρει πράσινη. Χθες είχε σε 3 από τα 5 πλαίσια βασιλοκελιά. Ίσως την αντιπαθήσανε μετά τον χρωματισμό και την ξαπόστειλαν. Έτσι χωρίστηκε στα δύο (Νο10 & Νο11) και αναμένονται τα αποτελέσματα σε περίπου 2 βδομάδες. (ίσως και 3). Φαίνεται όμως ότι ένα σημαντικό μέρος του πληθυσμού είχε αντίθετη άποψη και αποφάσισε να διαμαρτυρηθεί σε μια μίνι-συγκέντρωση έξω από το ένα κυψελίδιο.


Το Νο11 (το παλιό, αυτό που υπήρχε από πριν) εμφάνισε άλλα, πρωτόγνωρα, σημάδια: αρρενοτόκο! Ήδη είχαν κλειστεί κάποια κηφηνοκελιά διάσπαρτα στο κέντρο του πλαισίου. Η αλήθεια είναι ότι φοβήθηκα να το ενώσω απευθείας με κάποιο άλλο μήπως και βρεθούν σε κίνδυνο είτε η βασίλισσά του ή τα βασιλοκελιά του. Οπότε το πήρα λίγο πιο μακριά και τίναξα τα πλαίσιά του. Ευτυχώς δεν ήταν μεγάλο (2 πλαίσια περίπου). Όσες πρόλαβαν έφυγαν με τις υπόλοιπες να τελειώνουν εκεί για να μην δημιουργήσουν περαιτέρω προβλήματα.

Το Νο12 ήταν κι αυτό μια χαρά, όπως και οι υπόλοιπες παραφυάδες. Όμως, παρατηρώντας ένα πλαίσιο, μου έκανε εντύπωση ένας κηφήνας που είχε χωθεί μέσα σε ένα κελί για αρκετή ώρα.Τι μπορεί να έκανε; Για να φάει; Ή μήπως για δουλειά; «Κηφήνας εν ώρα εργασίας!» Καλό κι αυτό!

Το Νο13, ένας από τους αφεσμούς που πήραμε από τις παγίδες ενώ την προηγούμενη εβδομάδα είχε δείξει ότι ξεκίνησε μια χαρά στο νέο του σπίτι, χθες παρουσίασε αυτό το θέαμα:Φαίνεται ότι αμέσως μετά το μαρκάρισμα της βασίλισσας, το μελίσσι την «έκοψε» και στο λιγοστό γόνο που είχε προλάβει να κάνει, έφτιαξε βασιλοκελιά. Μου φαίνεται σαν την λογικότερη εξήγηση γι’ αυτή την περίπτωση.

Το Νο14, το νέο μέλος της παρέας, προήλθε από 2 ακόμη σμάρια. Το μεγαλύτερο από αυτά, δεν είχε μάνα! Λογικά, αν για κάποιο λόγο είχε χαθεί η μάνα του, δεν θα γύριζε πίσω στην παλιά κυψέλη; Τέλοσπάντων...
Αφού λοιπόν καθόταν εκεί, το μάντρωσα στο κάτω πάτωμα και με μια εφημερίδα ανάμεσα έφερα το δεύτερο από πάνω που ήταν πολύ μικρότερο αλλά είχε βασίλισσα. Ήταν μάλιστα μικρούλα και ίδια, όπως των Νο1 & Νο2, και ίσως να ήταν και δική μου! Την έβαψα πράσινη και θα δούμε πως θα εξελιχτεί.

Έφτιαξα τώρα κι ένα σχέδιο για να αποτυπώσω όλα τα παραπάνω γιατί όταν ήταν λίγα μπορούσα και τα θυμόμουνα καλά.
Τώρα, και με τον πανικό που επικρατεί από βδομάδα σε βδομάδα, έχω χάσει την μπάλα.

Οι παγίδες απέφεραν ακόμη 2 αφεσμούς. Ο ένα μάλιστα ήταν και πολύ ατίθασος αφού μολονότι εμείς τον συγκεντρώναμε μέσα στο κυψελίδιο, αυτός έβγαινε πάλι απέξω.Τελικά, και με την προσθήκη των πλαισίων που μας έμειναν από το αρρενοτόκο (κυρίως του γόνου), άρχισε να πείθεται ότι αυτό θα είναι πλέον το νέο του σπίτι.

Και οι μέλισσες στη δήλωση!

   Μαζί με τις υπόλοιπες υποχρεώσεις & τρεχάματα της εποχής, είναι και η συμπλήρωση της φορολογικής δήλωσης. Τα νέα πεδία που θα έπρεπε να συμπληρωθούν σε σχέση με την περσινή είναι αυτά που αφορούν την μελισσοκομία.
Αυτά συμπληρώνονται στον πίνακα 4Β (ΕΙΣΟΔΗΜΑ ΑΠΟ ΓΕΩΡΓΙΚΕΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ). Πιστεύω ότι στη δική μου περίπτωση θα πρέπει να συμπληρωθεί η παράγραφος 3.

Εκείνο όμως που χρειάζεται είναι οι αντικειμενικές τιμές. Έτσι, μετά από λίγο ψάξιμο, βρήκα στο site του υπουργείου (Γενική Γραμματεία Πληροφοριακών Συστημάτων) το αρχείο με τον Πίνακα των αντικειμενικών τιμών αγροτικών προϊόντων για το 2009.
Εκεί, ανάμεσα στα άλλα αγροτικά προϊόντα, βρήκα την αναφορά σε «Μελισσοσμήνη,Κυψέλες».

Ανάλογα με τον νομό που αναφέρεται στην περιοχή εκμετάλλευσης, διαμορφώνονται και οι αντίστοιχες τιμές.^***
Και στην περίπτωση μου, Ν.Κορινθίας, πεδινή ζώνη με €30,23/κυψέλη. Συμπληρώνονται τα αντίστοιχα πεδία και μεταφέρεται το συνολικό ποσό των εσόδων στον κωδικό 915.
Για τα αντίστοιχα έξοδα τώρα, μάζεψα όλα τα τιμολόγια και τις αποδείξεις από τις αγορές των μελισσοσμηνών και του εξοπλισμού και έβαλα το άθροισμά τους στον κωδικό 326. Και τέλος, το ¼ (το 25% δλδ.) απ' αυτό, στον κωδικό 337.

Πιστεύω ότι την έχω συμπληρώσει σωστά (ελπίζω δηλαδή, γιατί εφορία δε συγχωρεί λάθη).

^*** Σημ.: Μου δημιουργήθηκε μια απορία σχετικά με την περιοχή εκμετάλλευσης και τις αντικειμενικές τιμές. Τι δηλώνεις σε περίπτωση που μετακινείς τα μελίσσια σου; Και αν έχεις 2 ή 3 μελισσοκομεία σε διαφορετικές περιοχές; Μήπως την περιοχή που έχει εκδοθεί το μελισσοκομικό σου βιβλιάριο; Ή μήπως τον τόπο μόνιμης κατοικίας σου; (καλό αυτό το τελευταίο… και πολύ βολικό! ;-) )

Εκτάκτως μεσοβδόμαδα.

Χριστός Ανέστη & Χρόνια Πολλά!

   Επιστροφή στην καθημερινότητα και μάλιστα στους γνωστούς, από πριν το Πάσχα, γοργούς ρυθμούς.
Η δυνατότητα για επίσκεψη στο μελισσοκομείο το προσεχές Σαββατοκύριακο αδύνατη λόγω επαγγελματικών υποχρεώσεων. Με την τελευταία επίσκεψη από του Λαζάρου και πρόβλεψη για την επόμενη το πρώτο Σ/Κ του Μαΐου έπρεπε κάπως να σπάσει αυτό το τεράστιο – για την εποχή – διάστημα των τριών εβδομάδων. Με μια μικρή πίεση «ξέκλεψα» λίγες ώρες χθες το πρωί και έκανα μια επίσκεψη στα μελισσάκια. Ο καιρός δεν ήταν και ο καλύτερος, το αντίθετο μάλιστα. Αλλά δεν γινόταν κι αλλιώς. Υπήρχαν 3 θέματα που έχριζαν άμεσης παρέμβασης.

   Το πρώτο ήταν ότι και οι 3 αυτοσχέδιες «αφεσμοπαγίδες» είχαν… αποικηθεί! (με την υπερπολύτιμη βοήθεια του Σπύρου και τον ευχαριστώ!)


Τα δύο πρώτα τα μεταφέραμε σε αντίστοιχα πενταράκια. Βρήκαμε και τις βασίλισσες τις οποίες μαρκάραμε - «γαυρούλες». Το τρίτο δυστυχώς δεν το προλάβαμε. Ενώ ήταν σίγουρα μέσα μέχρι το προηγούμενο βράδυ, το μεσημέρι που το τσεκάραμε είχε φύγει. Ελάχιστες μέλισσες πετούσαν μέσα-έξω, σαν να μην είχαν ειδοποιηθεί ότι το μελίσσι επρόκειτο να μετακομίσει ξανά. Ας είναι… καλή του τύχη!
Οι «αφεσμοπαγίδες» ετοιμάστηκαν ξανά και έμειναν έτοιμες να δεχθούν και νέους επισκέπτες αφού απ’ ότι φαίνεται οι "επαναστάσεις" καλά κρατούν!

   Το δεύτερο θέμα ήταν η μέθοδος Ντεμαρή που είχα εφαρμόσει στο Νο3 & Νο4. Μετά από συζήτηση που είχα με τον Μάρκο το Πάσχα, με είχε προτρέψει να τα τσεκάρω άμεσα γιατί το πιθανότερο ήταν να έχουν πετάξει βασιλοκέλια. Και όντως αυτό ακριβώς είχε συμβεί. (Είδες τι σου είναι η εμπειρία; Ευχαριστώ πολύ, Μάρκο!)
Δεν ξέρω που ακριβώς έκανα το λάθος. Προσπάθησα να ακολουθήσω τις οδηγίες του βιβλίου (κεφ 5 , σελ. 41) και για την ακρίβεια την πρώτη μέθοδο που εμφανίζεται στο σχ. 21.
Το καλό ήταν ότι χρειάστηκα κάποια πλαίσια με βασιλοκελιά ενώ για τα υπόλοιπα που περίσσεψαν, τα χάλασα. Το θέμα είναι ότι τώρα δεν ξέρω πως θα προχωρήσω με αυτά παρακάτω αφού η πορεία τους δεν ήταν η αναμενόμενη. Ενώ θα έπρεπε να δουλεύουν πάνω στα άχτιστα πλαίσια δίνοντας χώρο στη βασίλισσα για γέννα, αυτά ετοίμαζαν βασιλοκελιά και ετοιμαζόντουσαν για δρόμο. Αν συνεχίσουν έτσι, μάλλον θα μειωθούν οι πληθυσμοί. Μήπως να αφαιρούσα τα βασιλικά διαφράγματα; Θέλει μελέτη το πράγμα…

   Το τρίτο και τελευταίο θέμα ήταν να τσεκάρω τις παραφυάδες που λογικά θα έπρεπε αυτές τις ημέρες να έχουν νέα βασίλισσα και νέο γόνο. Από τις 6 συνολικά που τσεκάραμε, τα 2 δεν είχαν γόνο αλλά ούτε και βρέθηκαν βασίλισσες μέσα. Σε αυτά βάλαμε από ένα πλαίσιο με κλειστά βασιλοκελιά και τα ξανακλείσαμε για επανέλεγχο μετά από 2 εβδομάδες. Σε άλλα 2 βρέθηκε γόνος και οι βασίλισσες τις οποίες και κάναμε «βαζελίτσες». Σε 1 ενώ βρέθηκε γόνος, δεν φάνηκε πουθενά η βασίλισσα. Παρόλα αυτά μεταφέρθηκε στο πενταράκι και αναμένεται να δούμε στην επόμενη μήπως και εμφανιστεί η κυρία. Και τέλος, σε 1 βρέθηκε γόνος & βασίλισσα και την ώρα που επιχειρούσα να πιάσω τη βασίλισσα για να την μαρκάρω (ώ, τι ντροπή ο αδέξιος!), την έσφιξα με το μανταλάκι στην κοιλιά. Το άνοιξα αμέσως και εκείνη έπεσε πάνω στα πλαίσια με εμφανή στην κοιλιά της την κακοποίηση που υπέστη. Ακόμη κι έτσι όμως, έτρεξε γρήγορα και χάθηκε ανάμεσα στο πλήθος. Το επόμενο Σαββατοκύριακο θα δούμε το μέγεθος της ζημιάς μου.

Καλό Πάσχα!

Εύχομαι σε όλους Καλή Ανάσταση & Καλό Πάσχα!
Πάντα Υγεία & Ευτυχία σε σας και στις οικογένειές σας.

Χρόνια Πολλά!

Διαίρει και βασίλευε!

Με σύμμαχο την πρόβλεψη για τον καιρό του Σαββάτου, οργανώθηκε η επίσκεψη στα μελίσσια. Τα βασικά ερωτήματα αφορούσαν την εξέλιξη των παραφυάδων, έτσι όπως προέκυψαν από την τελευταία επιθεώρηση.
Ξεκινήσαμε με το Νο6 που είχε προκύψει από την «διχοτόμηση» στο Νο1. Τα βασιλοκελιά ήταν εμφανέστατα και υπήρχαν σχεδόν σε όλα τα πλαίσια.



Σχεδόν άμεσα οδηγηθήκαμε στο συμπέρασμα ότι η βασίλισσα είχε μείνει στο Νο1. Το γεγονός ότι τα βασιλοκελιά βρίσκονταν κατά κύριο λόγο στις θέσεις των σμηνουργίας ή/και αντικατάστασης δεν μας παραξένεψε αφού θεωρήσαμε ότι λόγω της δρομολογημένης προετοιμασίας για σμηνουργία στην προηγούμενη κυψέλη, το βρήκαν ευκολότερο και αμεσότερο να προχωρήσουν σε κλείσιμο αυτών των κελιών. Έτσι το κλείσαμε και πάλι και προχωρήσαμε με το επόμενο.

Ακριβώς δίπλα του, ήταν το πενταράκι με την παραφυάδα που «κόπηκε» από το Νο2 (ή το Νο5.5, όπως το λέμε!). Εδώ είχαμε μια πιο φυσιολογική και αναμενομένη εικόνα με τα κελιά διάσωσης διάσπαρτα πάνω στα πλαίσια.




Χωρίς άλλη καθυστέρηση και περιττές ενέργειες, κλείστηκε κι αυτό. Βάσει υπολογισμών, οι βασίλισσές τους θα γεννηθούν κάποια στιγμή κοντά στο Σαββατοκύριακο που έρχεται. Άρα το επόμενο άνοιγμά τους, θα είναι κάποια στιγμή μετά το Πάσχα.

Η συνέχεια όμως έκρυβε αρκετή φασαρία και μπελάδες. Ανοίγοντας το Νο5, το διώροφο, 2 «γλώσσες» - μια τεράστια & μια μικρότερη – ξεπρόβαλαν κάτω από το καπάκι.

Παρότι υπήρχαν άκτιστα πλαίσια, και πάνω και κάτω, προτίμησαν να χτίσουν σε ελεύθερο μέρος. Η προσπάθεια απομάκρυνσης των «αυθαίρετων» κτισμάτων, εξαγρίωσε τις μέλισσες και γρήγορα σηκώθηκε ένα σύννεφο από αυτές που με απειλητικές διαθέσεις προσπαθούσαν να μας διώξουν από κει. Γρήγορα συμπληρώσαμε ακόμη μερικά άκτιστα και κλείσαμε την κυψέλη. Όμως οι μαινόμενες μέλισσες δεν έλεγαν να κοπάσουν. Με μανία έπεφταν ακόμη και πάνω στο μαύρο δερμάτινο κάλυμμα της φωτογραφικής μηχανής, καρφώνοντας το κεντρί τους, αυτοκτονώντας σωρηδόν.

Έκλεισα τη φωτ. μηχανή και πήγαμε στο Νο4. Η πρόοδος του από την προηγούμενη εβδομάδα ήταν εντυπωσιακή. Μπράβο του, και δεν του το ‘χα! Ο γόνος είχε ήδη φτάσει σχεδόν τα 7 πλαίσια. Λογικά, το επόμενο Σαββατοκύριακο, πάει για πανωσήκωμα! Μάλιστα, μιας και η βασίλισσά του είναι μαρκαρισμένη (και εντοπίστηκε σε χρόνο dt!), είναι πολύ πιθανό να εφαρμόσω σ’ αυτό τη μέθοδο Ντεμαρή.

Δυστυχώς το Νο3 δεν είχε αντίστοιχη εξέλιξη. Παρέμεινε σε χαμηλά επίπεδα, με το πολύ 4 πλαίσια γόνου γεμάτα, άντε αρχή 5ου το πολύ. Το αφήσαμε έτσι και αν συνεχίσει έτσι, μάλλον θα είναι το πρώτο που θα συνενωθεί με μια από τις επιτυχημένες παραφυάδες που θα προκύψουν.

Η Νο2 είχε σχεδόν αναπληρώσει τις απώλειες των 3 πλαισίων που έχασε για την παραφυάδα και δεν είχε κανένα πρόβλημα να κάνει επίδειξη δυνάμεων, βγάζοντας όλη την αεροπορία σε δράση. Αυτό το μένος με έκανε να αναλογιστώ ότι σχεδόν όλες οι επιθέσεις που έχω δεχθεί στον περίπου ένα χρόνο που έχω τα μελίσσια προήλθαν από αυτό το μελίσσι. Είναι σίγουρα το πιο επιθετικό απ’ όλα. Εδώ έγινε μόνο μια αφαίρεση στον κηφηνογόνο που είχε δημιουργηθεί στην κηφηνοπαγίδα.

Ανοίγοντας και την τελευταία, την Νο1, ήρθε η μεγάλη έκπληξη. Έχοντας δει τα βασιλοκελιά στο Νο6, περίμενα στο Νο1 να δω ένα μελίσσι που προσπαθεί να συνέλθει από το χώρισμά του, να έχει χτίσει κάποιες γλώσσες στο μεγάλο ελεύθερο χώρο, προσπαθώντας να βρει χώρο για να γεννήσει η βασίλισσά του. Όμως τα πολλά διάσπαρτα βασιλοκελιά διάσωσης, δεν τα περίμενα.
Και τώρα;
Τι γίνεται;
Λίγα λεπτά σκέψη και μετά πράξεις. Παίρνω ένα από τα δύο τριπλοκυψελίδια που έφτιαξα το χειμώνα (δεν έχω βρει χρόνο να γράψω γι’ αυτά, αλλά σκοπεύω να το κάνω με την πρώτη ευκαιρία) και μοιράζω τα πλαίσια με τα βασιλοκελιά, το γόνο, τις τροφές και τον πληθυσμό στις 2 ακριανές θέσεις του, αφήνοντας τα υπόλοιπα στην αρχική κυψέλη.


Εν τω μεταξύ το απειλητικό σμήνος συνέχιζε τις πτήσεις του πάνω από τα κεφάλια μας, ψάχνοντας απεγνωσμένα τα σημεία εκείνα όπου θα καταφέρει τα χτυπήματά του.

Ακόμα και σε μια-δυο τελευταίες φωτογραφίες που προσπάθησα να τραβήξω, ήταν αδύνατον να τις αποφύγει ο φακός.

Από αυτή την επιθεώρηση, μένει το ερώτημα στο τι συνέβη με το Νο1 και το έτερον ήμισυ, Νο6. Σίγουρα δεν αποτρέψαμε τη διαδικασία της σμηνουργίας, αλλά η βασίλισσα τι έγινε τελικά; Έμεινε στην Νο1; Πήγε στην Νο6; Και αν πήγε, είναι ακόμη εκεί; Ή αφού πήγε, ολοκλήρωσε την διαδικασία και αποχώρησε τελικά;
Επόμενη σκέψη ήταν, ότι αφού τελικά το Νο1 κόπηκε στα τρία, ίσως κάτι αντίστοιχο θα έπρεπε να γίνει και με το Νο6. Όμως η κατάσταση ήταν πολύ τεταμένη. Έπρεπε να ηρεμήσουν πρώτα πριν ξαναρχίσουμε τα ανοίγματα και τους χειρισμούς. Για ώρες όμως, οι πιο επίμονες έψαχναν για εκδίκηση ακόμη και 50 μέτρα μακριά από τα μελίσσια. Έτσι, έμεινε εργασία για τον πατέρα μου την επομένη, να πάρει το έτερο τριπλοκυψελίδιο και να χωρίσει αντίστοιχα το Νο6 στα 3 μέρη του. Έτσι έχουν μείνει αρκετά για τα οποία επόμενη επιθεώρηση θα γίνει μετά το Πάσχα.

Νέο ξεκίνημα!

Τρεισήμισι μήνες τύψεων. Και μετά την τελευταία επίσκεψη, ένα γερό αυτομαστίγωμα. Άντε και δύο χαστούκια μπροστά στον καθρέπτη.
Αλλά δεν φταίω (μόνο) εγώ…
Σε αυτή τη χρονική συγκυρία, καθημερινές, κοινότυπες δικαιολογίες επαγγελματικής φύσεως έρχονται να συναντήσουν προσωπικές, απρόοπτες καταστάσεις και να ενωθούν σε μια κοινή συνισταμένη που εκτός των όποιων άλλων παρενεργειών έχουν μια ακόμη ουσιαστική επίπτωση: να με αποτραβούν από τα μελίσσια μου.
Το πόσο σημαντικά είναι τα παραπάνω, το διαπίστωσα χθες σε μια πιο επισταμένη επιθεώρηση που έκανα. Από την Παρασκευή υπήρχε η πρόβλεψη για ένα καλό άνοιγμα του καιρού για το Σάββατο και είπα να μην χάσω αυτή την ευκαιρία. Παραμέρισα για λίγο τις άλλες υποχρεώσεις για να δώσω λίγο βάρος σε αυτή που είχα παραμελήσει για καιρό.

Ξεκίνησα την επιθεώρηση από το Νο4, το πιο αδύνατο απ’ όλα. Δεν είχε καταφέρει να καταναλώσει όλο το ζαχαροζύμαρο που του είχε βάλει πριν από κανά μήνα ο πατέρας μου, μάλλον λόγο του περιορισμένου πληθυσμού του. Υπήρχαν περίπου 2 πλαίσια με μέλια και αρκετή, αναλογικά, γύρη που απλωνόταν σε περίπου 3 πλευρές πλαισίων. Ο γόνος εκτεινόταν σε 3 περίπου πλαίσια αλλά δεν ήταν και εντελώς ομοιόμορφος, δλδ υπήρχαν κενά τμήματα ανάμεσα σε ομάδες γόνου. Σε διάφορα σημεία των πλαισίων με το γόνο είδα προεκτεταμένα κελιά, σαν αρχή βασιλοκελιών, τόσο στο πλάι όσο και στο κέντρο του πλαισίου. Λες να ετοιμάζεται για αντικατάσταση; Πιθανόν, αφού και πέρσι η παραγωγή της βασίλισσας ήταν εμφανώς μειωμένη, κάτι που κράτησε τον πληθυσμό στο μελίσσι σε χαμηλά επίπεδα. Βρίσκω τη βασίλισσα και την πιάνω για να την σημαδέψω ώστε αργότερα να έχω μεγαλύτερη ευχέρεια στους χειρισμούς αλλά και να μπορώ να ελέγξω αν έχει γίνει αντικατάσταση. (σ.σ. Δεν έχω μαρκάρει ακόμη της βασίλισσες, φοβούμενος κυρίως μια πιθανή απώλεια και ίσως την αδυναμία αναπλήρωσης του κενού με αποτέλεσμα την απώλεια του μελισσιού) Και καθώς τη σήκωνα για να την τοποθετήσω μέσα στη συσκευή μαρκαρίσματος, έπεσε…
Έπεσε μέσα;
Πέφτοντας, πέταξε έξω από την κυψέλη;
Μάλλον την απάντηση θα την πάρω στην επόμενη επίσκεψη…

Αφού πέρασαν μερικά λεπτά μέχρι να ηρεμήσω, αφού είχα εξοργιστεί από την ασχετοσύνη μου και την αδεξιότητά μου, συνέχισα με το Νο3, το δεύτερο τη τάξη αδύναμο μελίσσι. Εδώ, λίγο καλύτερα τα πράγματα, με περίπου 4 πλαίσια γόνο, 2 πλευρές με γύρη και μέλια και ένα επιπλέον πλαίσιο με μέλι. Αλλά κι εδώ, ο γόνος ήταν κατά τμήματα και επίσης υπήρχαν αυτά τα διογκωμένα κελιά που όμως ήταν άδεια. Έψαξα και βρήκα κι εδώ τι βασίλισσα για τον ίδιο λόγο. Αυτή τη φορά κατάφερα να την βάλω μέσα στη συσκευή μαρκαρίσματος και να την βάψω τελικά κόκκινη (για το ’08). Άνοιξα τη «σύριγγα» και την τοποθέτησα πάνω στα πλαίσια. Μετά από λίγο η βασίλισσα κατέβηκε και μπήκε ανάμεσα σ’ αυτά. Εδώ το εγχείρημα είχε στεφθεί με επιτυχία.

Συνέχεια με το Νο5 (αν και βάσει δύναμης έπρεπε να πάμε στο Νο2), όπου το μελίσσι έχει αρχίσει και ζει σε έντονους ρυθμούς. Το ζυμάρι ήταν όλα φαγωμένο. Τα πλαίσια του γόνου ήταν περίπου 7 με 2 ακόμη πλαίσια με μέλι και λίγες γύρες. Είπαμε να του δώσουμε λίγο χώρο. Ανεβάσαμε 2 πλαίσια κλειστού γόνου επάνω μαζί με ένα χτισμένο και ένα άχτιστο. Κάτω, συμπληρώσαμε από ένα άχτιστο σε κάθε πλευρά του γόνου και προσθέσαμε ένα ακόμη από τα ειδικά διαμορφωμένα για κηφηνογόνο (αυτά που ονομάζω κηφηνοπαγίδες). Κι εδώ όμως παρατήρησα αυτού του είδους τα κελιά. Και μάλιστα εδώ, υπήρχαν και στο κάτω μέρος. Είναι κάτι που κάνουν λόγω εποχής; Είναι αυτά τα, γνωστά από τη θεωρία, «βελανίδια»; Εδώ όμως ούτε λόγος για να βρω τη βασίλισσα. Με τέτοιο συνωστισμό, πιο εύκολα θα έβρισκα τα 5+1 νούμερα που ψάχνει όλη η Ελλάδα!

Προχωρήσαμε λοιπόν στο Νο2. Κι εδώ τα ζυμάρια ήταν σχεδόν τελειωμένα, και οι γόνοι ήταν γύρω στα 5 πλαίσια. Περίπου κι εδώ 2 τα πλαίσια με φρεσκομαζεμένο μέλι και γύρη. Εδώ, από σύμπτωση, η βασίλισσα βρέθηκε μπροστά μας. Την έβαλα αμέσως μέσα στο μανταλάκι, για να προχωρήσουμε την επιθεώρηση πιο άνετα και να την αφήσω πάλι πίσω μετά αφού την μαρκάρω. Εδώ είπαμε να αυτοσχεδιάσουμε και να τραβήξουμε 2 πλαίσια, ένα με κλειστό και ένα με ανοικτό γόνο, για να δημιουργήσουμε μια παραφυάδα μήπως και μπορέσουμε και αντικαταστήσουμε τις βασίλισσες για το Νο3 & Νο4 που υστερούσαν. Αφού τα βάλαμε σε ένα 5άκι το κλείσαμε και το τοποθετήσαμε στη άκρη (το ονομάσαμε… Νο5½!)
Έπειτα προστέθηκαν και πάλι 2 άκτιστα πλαίσια γύρω από του γόνου και μαζί, μια «κηφηνοπαγίδα».

Τέλος, πήγαμε στο Νο1. Και μόλις το ανοίξαμε… ΔΕΟΣ! Ο πληθυσμός ήταν το κάτι άλλο. Εκτός από τα πλαίσια, ήταν γεμάτο και στην πάνω μεριά μέσα από το καπάκι. Με το άνοιγμα σηκώθηκε όλος αυτός ο επιπλέον πληθυσμός στον αέρα.
Πανικός!
Προσπαθήσαμε να συνεχίσουμε την επιθεώρηση να δούμε τι γίνεται παραμέσα. Παράλληλα, τοποθετήσαμε ένα δεύτερο πάτωμα βάζοντας εκεί τα πλαίσια με κλειστό γόνο ώστε να την σηκώσουμε και αυτή διώροφη. Γόνος τουλάχιστον στα 8, αν όχι 9, πλαίσια. Και εδώ τα περίεργα κελιά, μόνο που σ’ αυτά του κάτω μέρους υπήρχαν πλέον και νύμφες. Ήταν λίγο πριν κλειστούν για να μπει το μελίσσι στη διαδικασία σμηνουργίας. Φαίνεται η πρόσφατη κακοκαιρία, κράτησε πίσω αυτή την εξέλιξη.
Και τώρα τι γίνεται;
Αν τα αφήσεις και την κάνεις τελικά διώροφη, αποτρέπεται η σμηνουργία;
Αν τα χαλάσεις και την κάνεις διώροφη, χάνει την τάση του το μελίσσι που έχει για να σμηνουργήσει;
Αν το χωρίσεις στη μέση, θα μπορέσεις να ελέγξεις κατά κάποιο τρόπο το φαινόμενο;
Μην έχοντας σίγουρη απάντηση για τα δύο πρώτα (και με το καθεστώς πίεσης που επικρατούσε εκείνη τη στιγμή) αποφασίστηκε να γίνει πράξη το τρίτο.
Στο επιπλέον πάτωμα μοιράστηκαν τα πλαίσια, κατά το δυνατόν με ομοιόμορφο τρόπο. Για το που πήγε η βασίλισσα και ποιό έμεινε ορφανό, είναι κάτι που θα μας το δείξει η επόμενη επιθεώρηση. Η νέα κυψέλη τοποθετήθηκε κι αυτή πιο δίπλα και την ονομάσαμε Νο6.
Παράλληλα τοποθετήθηκαν τροφοδότες οροφής και στα δύο, και μαζί με το 5άκι, έγινε τροφοδοσία με σιρόπι 2:1. Ελπίζω όλα να πάνε καλά και τελικά να μην χάσω τέτοια βασίλισσα. Αν έκανα (ή κάνω) κάποια στιγμή βασιλοτροφία, αυτή θα ήταν με τη οποία θα ξεκινούσα.

Συμπέρασμα από όλα τα παραπάνω είναι ότι η παρατεταμένη αποστασιοποίηση και παραμέληση των μελισσιών, μαζί με την ευαίσθητη γι’ αυτά χρονική περίοδο της άνοιξης, με έφεραν αντιμέτωπο με πρωτόγνωρες καταστάσεις που ούτως ή αλλιώς θα ήταν δύσκολο να διαχειριστώ λόγω της απειρίας μου, ασχετοσύνης μου αλλά, και όπως αποδείχθηκε, αδεξιότητάς μου στους χειρισμούς.
Θέλω να ελπίζω ότι με το νέο αυτό ξεκίνημα, θα μπορέσω να βελτιώσω κάποια απ’ αυτά στο μέλλον.

Μία στα γρήγορα…

Τρέχω και δεν φθάνω! Αυτό είναι αλήθεια και τα μελισσάκια το έχουν βιώσει αυτό σε όλο του το μεγαλείο. Μετά από μήνες (!!!), και αφού οι υποχρεώσεις με ήθελαν να περνάω από κει χθες, είπα να κάνω μια γρήγορη επίσκεψη.


Είχε περάσει λίγο η ώρα αλλά και ο καιρός δεν ήταν και ο καλύτερος, λίγη συννεφιά, αρκετός αέρας και θερμοκρασία γύρω στους 15 βαθμούς, αλλά τα μελισσάκια δούλευαν όλα. Το Νο1, το Νο2 και το Νο5 περισσότερο από το Νο3 και το Νο4. Αλλά αυτό ήταν αναμενόμενο αφού αυτά ήταν και τα πιο δυνατά.
Αντίστοιχη ήταν η εικόνα και μέσα. Τα δυνατά άρχισαν να «φουσκώνουν» και είχαν γόνους σε τουλάχιστον 7 πλαίσια ενώ τα αδύνατα με τη βία έπιαναν τα 3 ή 4.


Δυστυχώς δεν είχα την πολυτέλεια μιας πιο λεπτομερούς εξέτασης. Με στεναχώρησε το γεγονός (και βέβαια, τα βάζω κυρίως με τον εαυτό μου) που τα έχω παραμελήσει τόσο πολύ. Και ειδικά αυτή την εποχή που χρειάζονται περισσότερη φροντίδα και κάποιους επιπλέον χειρισμούς.

Απ’ ότι φαίνεται, ούτε το επόμενο Σ/Κ θα μου δοθεί η ευκαιρία να έρθω μιάς και προβλέπεται νέο κύμα κακοκαιρίας (ο Μάρτης με τις ιδιοτροπίες του!).
Ας ελπίσουμε τουλάχιστον να αφήνει τις καλοκαιρίες για τα Σαββατοκύριακα μιάς και μόνο σε αυτά μπορώ να έχω την δυνατότητα για επίσκεψη στα μελίσσια.

Συσκευή συρματώματος

Αφού λοιπόν περίσσεψαν κάποια κομμάτια ξύλου από τις βάσεις, είπα να φτιάξω μια συσκευή συρματώματος πλαισίων. Όχι ότι ήταν και εντελώς απαραίτητη για τα 5-10-15 πλαίσια που ίσως χρειαστώ για φέτος, αλλά μιάς και αναφέρεται συχνά σαν μέλος του εξοπλισμού, είπα να μη λείπει και από τη δική μου συλλογή.


Πήρα λοιπόν δύο τμήματα από κόντρα πλακέ και τα ένωσα από το κάτω μέρος φτιάχνοντας παράλληλα και μια βάση στήριξης. Στο πάνω μέρος, τοποθέτησα τη βάση στήριξης για το καρούλι του σύρματος, ένα κουτί για τα καρφιά & τα καψούλια και κυρίως τα πηχάκια και τις γωνιές που συγκρατούν το πλαίσιο στη θέση του. Η μονή γωνιά, στη δεξιά πλευρά, είναι τοποθετημένη λίγο πιο μέσα από τις ακριβής διαστάσεις του πλαισίου και συνάμα έχει μια πιο κυρτή πλευρά ώστε τοποθετώντας το πλαίσιο, η πλευρά αυτή να πιέζεται λίγο και να δίνει τη δυνατότητα για επιπλέον τέντωμα του σύρματος. (βασισμένο σε μια περιγραφή του Παναγιώτη)



Η βάση στήριξης για το καρούλι του σύρματος μαζί με τη γωνιά-οδηγό για τη συγκράτηση της άκρης.



Τα κουτί με τα υλικά, στερεωμένο πάνω στην κατασκευή. Αριστερή πλευρά –καρφάκια για το σύρμα, δεξιά πλευρά – καρφάκια για κατακάρφωμα του κηρηθροφορέα με τους ορθοστάτες, στη μέση – καψούλια (διακρίνεται και το πιρτσίνι πάνω αριστερά για την ευκολότερη τοποθέτησή τους)



Το έλασμα που συγκρατεί το καρούλι από την ελεύθερη περιστροφή. Εκ των υστέρων έχει τοποθετηθεί προστατευτικό πάνω από αυτό το έλασμα (φορετό – σαν κάλτσα, θα έλεγα) ώστε να συγκρατεί και το σύρμα από τυχόν χαλάρωμα και ξετύλιγμα)



Στην κίτρινη περιοχή που καταλαμβάνει το τοποθετημένο πλαίσιο, έχουν τοποθετηθεί πηχάκια για να καλύψουν το κενό ύψους ώστε να δίνεται η δυνατότητα καρφώματος χωρίς τον κίνδυνο να προκληθεί ζημιά στο πλαίσιο.

Κινητές βάσεις με σίτα (4ο μέρος)

Αυτό που μου έλειπε από την αλλαγή των παλιών βάσεων στις νέες, ήταν οι σανίδες πτήσεως. Οι προηγούμενες δεν ήταν «συμβατές» λόγω του τρόπου στήριξης που είχαν στις προηγούμενες βάσεις. Έτσι λοιπόν έπρεπε να φτιαχτούν νέες με ευρύτερη συμβατότητα ανάμεσα σε παλιές, νέες και μελλοντικές βάσεις.
Βασίστηκα λοιπόν σε μια αντίστοιχη υλοποίηση που μου είχε δείξει ο Σπύρος από τις δικές του και έτσι ξεκίνησα να φτιάχνω τις δικές μου.

Χρησιμοποίησα μεταλλικά «μανταλάκια» θεωρώντας ότι θα αντέξουν περισσότερο στο χρόνο και στη χρήση. Αφού έγιναν οι μετρήσεις και τα τρυπήματα, συναρμολογήθηκαν όλες οι σανίδες πτήσεως.



Έγιναν και οι απαραίτητες δοκιμές για τη σωστή προσαρμογή τους πάνω στις βάσεις.






Και τέλος, μεταφέρθηκαν και αυτές στην πράξη και σε πραγματικό περιβάλλον, ολοκληρώνοντας έτσι το εγχείρημα των αυτοσχέδιων κινητών βάσεων με σίτα.